VandenBerg – Alibi
Jaar van Release: 1985
Label : ATCO
Alibi is het derde studioalbum van de Nederlandse hardrockband Vandenberg , uitgebracht in 1985 op Atco Records . Net als zijn voorganger werd het album-artwork gemaakt door gitarist Adrian Vandenberg zelf. het album ALIBI roept bij velen en zelfs bij de band zelf gemengde gevoelens op.
Vandenberg verzuipt in de regerende glam metal soep. Er staan een aantal goede nummers tussen en de productie is misschien helemaal up-to-date ( waar date staat voor 1985) maar er is nog maar weinig ruimte voor sterk drumwerk (had ook een elektronische drumbeat onder gezet worden) of mooie basloopjes van Kemper. Ook de solo’s lijken wat uitgekleed en dit alles ten faveure van de koortjes en powervolle refreinen.
vooral de kritiek over geproduceerd is vaak gehoord.
ik geef toe dat de plaat wel behoorlijk gepolijst klinkt en veelvuldig werd aangevuld met synthezisers, maar toch is het ondanks dat wel de meest heavy plaat van deze band geworden.
het bluesy achtige wat de eerdere 2 platen nog hadden, is op deze plaat dan ook wel verdwenen en misschien net datgene waardoor mensen er nogal verschillend over denken/dachten.
Om er toch een paar nummers uit te lichten, het album begint met het titelnummer All The Way met een nogal amerikaans radio intro, maar verder een geweldige song. Pedal To The Metal is het volgende nummer, deze pakt wat steviger uit, maar net iets minder als het vorige nummer.
Een ballad mag natuurlijk ook niet ontbreken en met Once In A Lifemtime weten ze niet een nummer als Burning Heart of Different Worlds te evenaren, maar daarintegen is het een degelijk rocknummer. Met de uptemponummers Voodoo en Dressed To Kill wordt kant A afgesloten, nummer liggen in het verlengende muzikaal gezien van elkaar. Kant B opent aardig met Fighting Against The World en is een kwalitatief goed nummer. Hierna gevolgd door een wat gezapige ballad How Long. Het intronummer Prelude Mortale leidt ons naar het geweldige titelnummer Alibi, één van de hoogtepunten van het album. Het album wordt afgesloten met het instrumentale Kamikaze, waarop gitartist Adje Vandenberg nog even zijn gitaarkunsten mag vertonen
Eigenlijk geweldige nummers die veel meer succes hadden verdiend. Het is inderdaad wel erg gericht op de Amerikaanse markt. Waar albums in deze stijl destijds met miljoenen per week van over de toonbank gingen. Hou je daar niet van, dan kan ik me voorstellen dat je dit album weinig aan vind.
Geef een reactie