Blue Murder – Blue Murder

Blue Murder – Blue Murder

Jaar van Release: 1989

Label : Geffen

John Sykes (Tygers van Pan Tang, Thin Lizzy, Whitesnake, Blue Murder, Sykes), de man achter de succesvolle Whitesnake 1987 zelfgeschreven CD, een enorm internationaal succes, met alleen al in de VS meer dan zes miljoen exemplaren verkocht,  heeft nooit mogen proeven van het succes en van zijn prestatie. David Coverdale ontsloeg de hele band die betrokken was bij het opnameproces en verving het door een nieuwe entourage van bandleden en nam ze mee op tournee ter ondersteuning van het album.

Op de hielen van het succes van het gelijknamige album van Whitesnake, nam Sykes de teugels van zijn lot in zijn handen. Hij keerde terug naar Engeland, waar zijn moeder en stiefvader een studio hebben in Blackpool. Na talloze jamsessies maakte Sykes de demo voor Blue Murder, wat leidde tot ondertekening bij Geffen. Sykes vormde de legendarische band Blue Murder, met Carmon Appice (Vanilla Fudge, King Kobra) en Tony Franklin (The Firm, Whitesnake).

Sykes ‘zoektocht naar een vocalist leidde hem naar Ray Gillian (Badlands, Black Sabbath).Deze bleek niet beschikbaar, na vele audities hij niemand vinden die volgens hem paste bij de weg en sound, waar hij naar toe wilde.Sykes besloot zijn zoektocht naar een vocalist te schrappen en de vocale taken zelf te regelen.

Het album dat Sykes, Appice en Franklin opnamen, was niet minder dan spectaculair. Terwijl hij zijn gitaar een stap verder deed dan zijn werk met Whitesnake, produceerde Sykes edgy, vloeiende en explosieve gitaarritmes. Zijn solowerk op het album is ontzagwekkend. Niemand kan de legato frasering en vibrato van John Sykes missen.

De verrassing voor ons allemaal was de stem. Niemand verwachtte dat Sykes zich zou onderscheiden als een leadzanger. Onder vermelding van Coverdale, Glenn Hughes en Phil Lynott als invloeden, Sykes merkte dat hij de handel leerde van twee van de beste zangers van de rock. Zijn dikke Britse accent geeft zijn zang een zachte, sensuele uitstraling. Phil stond niet meer in de schaduw van Phil Lynott of David Coverdale, Sykes stond als alleenstaande zanger op eigen benen.

Het fretloze basspel van Tony Franklin benadrukte de basgitaar als instrument. Weg was het rechttoe rechtaan spelen van bassisten uit het genre die moesten worden vervangen door vloeiende, rollende geluiden die de luisteraars niet kenden. Het openingsnummer is een goed voorbeeld van het unieke geluid en de unieke stijl van Franklin.

Met een CV dat dateert uit de late jaren 60, heeft Appice de basis gelegd voor zwaar drumwerk. Zijn unieke stijl vormde de achtergrond van de muziek Blue Murder. Zijn vullingen en rollen zijn bot verpletterend. Appice’s spel legt de basis voor de basgrooves van Franklin en het gitaarbeheersing van Sykes.

De lyrische inhoud van de CD kocht beelden van viezigheid, zigeuners, piraten, avonturen op volle zee, romantische intermezzo’s, farao’s en de mystieke jacht op schatten. De energie van de liedjes en het algehele geluid droeg de luisteraar op een reis van 52 minuten van avontuur, liefde en heldenmoed.

Bottom Line: elk nummer klettert! Het is zo jammer dat de huidige mainstream-muziekindustrie feeds produceert (degenen die naar mainstreammuziek luisteren), niet-originele, niet-getalenteerde en ongeïnspireerde muziek. John Sykes verdient erkenning als een getalenteerde muzikant. Zijn releases met Whitesnake, Blue Murder, Sykes, Thin Lizzy en Tygers of Pang tonen hem meer dan dat hij een klasse apart is.