Lynch Mob-Wicked Sensation
Jaar van Release: 1990
Label: Elektra
Toen Dokken uit elkaar ging, verwachtte iedereen min of meer dat George Lynch het over een andere boeg zou gooien wat zwaarder en heavier dan Dokken. “Wild” Mick Brown (drums) bleef bij hem en samen om een band samen te stellen met nieuwkomers Oni Logan (zang) en Anthony Esposito (bas). Lynch koos een naam voor zijn band, die hem meer in de schijnwerpers doet plaatsen, zijn bandnaam, die Lynch Mob moest heten, is dan ook zeer voor de hand liggend.
George prees zijn nieuwe zanger Logan overal in de pers, ‘beste zanger waarmee ik ooit heb gewerkt’. De verwachting was dan ook hoog, bij het beluisteren van het album. Het was een lichte teleurstelling dat ik Logan eindelijk hoorde op het openingstitelnummer/lead single, “Wicked Sensation”. Logan heeft een ruwe, ongepolijste bluesy stem verwant aan Ray Gillen. Hij heet geen enorm bereik, maar hij was heel anders dan Don Dokken. Logan vertrouwde op zijn bluesy, raspende stem.
“Wicked Sensation” is toch een geweldige album van Lynch Mob. George ging inderdaad groovier en zwaarder dan Dokken de laatste tijd was geweest. Het nummer leverde een zwaar refrein, een lekkere groove en het slordige gehuil van Oni Logan op. Het was niet commercieel, maar het was veelbelovend. De tweede single “River of Love” was helaas min of meer een generiek rocknummer. Waar “Wicked Sensation” ons nog door elkaar schudde, klonk “River of Love” minder vooruitstrevend en zeker niet vernieuwend.
De muzikaliteit is onberispelijk (vooral “Street Fighting Man”). George had de kans om meer van zijn zich te laten horen, zoals hij niet eerder had gedaan, waarbij hij verschillende variaties in zijn solo’s en ritmes ten gehore zou hebben gebracht. Het is geen “gitaar” album en er zijn geen instrumentale nummers, maar het gitaargeweld is alom aanwezig. Misschien wat ongelukkig is de wat saaie songwriting. Veel refreinen missen hooks. Andere nummers, zoals “Sweet Sister Mercy” hebben een goed refrein, maar lijken net niet helemaal af. Het eerdergenoemde “Wicked Sensation” is een overduidelijk hoogtepunt, een nummer dat je min of meer dwingt er aandacht aan te besteden. “All I Want” heeft een coole, relaxte sleaze-groove. (Logan doet het hier heel goed op.) “She’s Evil But She’s Mine” is een geweldig nummer, slinks maar nog steeds zwaar. “No Bed of Roses” is een rokende hete rocker die gewoon op zo’n album niet mag ontbreken. Het heeft waarschijnlijk het beste refrein van het album. Ook “For A Million Years” is boven het gemiddelde. Toch vinden we op het album een nummer, die zo op een Dokken album had kunnen staan. De ballad “Through These Eyes” (uiteraard geschreven in de vorm van “Alone Again”) geweldig refrein, die tekstueel ook nog aardig in elkaar steekt. De bovengenoemde nummers stijgen boven de rest uit, niet dat de rest slecht is, maar er had meer ingezeten
De productie van het album is uitstekend en geeft de nummers een krachtig en gebalanceerd geluid. Het album heeft een tijdloze sound en is nog steeds relevant in de hedendaagse rockmuziek.
Al met al is “Wicked Sensation” een uitstekend debuutalbum van Lynch Mob en een klassieker in de hardrock en heavy metal scene. Het album heeft sterke nummers, indrukwekkende vocalen en gitaarwerk, en een uitstekende productie. Wicked Sensation is deels dus een schot in de roos, maar het laat voor een deel aan de wensen over. Maar misschien lag de verwachting ook wel te hoog. Wie had verwacht een gitaar georiënteerde metal plaat aan te treffen, komt dan wat bedrogen uit. Het is een stevig hardrockalbum, met bluesy roots.Als je een fan bent van het genre, is dit album zeker een aanrader.
Geef een reactie