Tesla – Psychotic Supper
Jaar van Release: 1991
Label : Island
Psychotic Supper van Tesla van de stortvloed aan “hairbands” die de rockscène eind jaren tachtig bevolkten, was Tesla misschien wel de meest getalenteerde en interessantste. De band componeerde nummers die dieper en minder formeel waren en een iets betere dynamiek hadden dan de klonen van Poison of Mötley Crüe. Tegen de tijd dat de band begon aan de opnames van het derde studioalbum, Psychotic Supper in 1991, leken ze klaar om naar het topniveau van populaire rockbands aan te gaan. Hun vorige studioalbum, Great Radio Controversy in 1989, was al een fantastisch album met enkele hits in de hitparade en werd ook als een topalbum door menig criticus beschouwd. Dit werd gevolgd door de live Five Man Acoustical Jam , die de band op de hoogte bracht van de stijgende trend van het uitvoeren van uitgeklede versies van zwaardere songs in een intieme setting. Met die opstelling wilde de band het met deze release dit verder uitbouwen.
Maar Psychotic Supper leed zwaar onder de tijd en plaats in de rock-and-roll-scene. Het werd uitgebracht binnen 30 dagen na twee van de meest invloedrijke albums van het decennium dat uit de grunge-scène van Seattle komt – Pearl Jam’s Ten en Nirvana’s Nevermind , die allebei een fenomeen zouden worden in de komende jaren. Om de tegenslag te verzachten, werd het album van Tesla ook uitgebracht binnen 30 dagen lang verwachte albums van gevestigde artiesten: Metallica’s titelloze (zwarte) album en Guns n Rose’s duo-realease van Use Your Illusion I en Use Your Illusion II
Het album bevat een meer uitgeklede productiemethode (dan in de jaren tachtig wordt toegepast) en een paar overdubs om het een sfeer van legitimiteit en live feel weer te geven. Het is de bluesachtige, akoestisch getinte benadering van de band op zijn hoogtepunt, met slechts een vleugje genotzucht die misschien het geluid in een jaar van radicale verandering in rock n ‘roll verder heeft’ gedateerd ‘.
“Call It What You Want” is een van de meest opvallende songs waarbij het humeurige en melodieuze intro verandert in een opwindend, vrolijk thema met dynamische zang en sonisch aangename gitaaraccenten. Hun thema moet eigenlijk ‘Edison’s Medicine’ zijn geweest, dat het verhaal vertelt over de beroemde uitvinder Thomas Edison en zijn minder bekende (maar even briljante) rivaal Nikola Tesla, de naamgenoot van de band.
“Song and Emotion” is een bijna bluesy vertolking op gepickte elektrische leiding door de soulvolle zang van Keith. Het nummer werkt langzaam naar binnen voordat het in een zwaarder ritme explodeert, terwijl het toch zijn oorspronkelijke gevoel behoudt. “Governmentpersonel” is een pure akoestische, die nauwelijks een minuut duurt, maar nog steeds erg vermakelijk is. De zeer suggestieve “Toke About It” maakt gebruik van Van Halen-achtige showmanship-rock .
“What You Give” is het meest memorabele volkslied van Psychotic Supper , vooral vanwege het samenspel tussen Frank Hannon op akoestisch en Tommy Skeoch op elektrische gitaren. Het lied zelf is een filosofisch onderzoek naar relaties die opzettelijk langzaam ontwikkelen om de vocale prestaties te accentueren, evenals de eigen fijne opstelling.
Enkele van de zwaardere materialen op het album zijn onder meer het rijdende, accentzware en toepasselijk getitelde ‘Do not De-Rock Me’ en het standaardvoordeel ‘Had Enough’ met enkele bluesy-edged leadgitaren.
Tesla past nooit helemaal in een specifieke doos voor zover het genre gaat, en helaas heeft dit de band er niet van weerhouden in retrospectieve kritiek terecht te komen. In de late jaren tachtig liepen ze een stap voor op de (wat toen werd beschouwd) “heavy metal” scène en in de vroege jaren negentig waren ze niet melodramatisch genoeg om te profiteren van de grunge of alternatieve golven die de rockwereld overspoelden. Psychotic Supper was in feite de “laatste toer” van de band. Na hun volgende album, Bust a Nut in 1994, begon de band aan een zes jaar durende “hiatus” om de eeuw te sluiten, die bijna het einde van het productieve deel van hun run op roem beëindigde.
Geef een reactie