Hardline-Double Eclipse
Jaar van Release: 1992
Label: Geffen
De tijden waren aan het veranderen; de jaren ’80 waren allang voorbij. Grunge kreeg alle aandacht van grote muziekmedia en labels en mensen verlegden hun muzikale voorkeuren van zwaardere hardrock naar zachtere alternatieve rock. Toch was de sterke heavy metal nog te horen tijdens de eerste jaren van het nieuwe decennium. Van solide comebacks tot verfrissende debuten, de vroege jaren ’90 boden een breed scala aan intrigerende rockmuziekevenementen voordat het halverwege het decennium bijna uitstierf.
Deze keer wil ik me concentreren op een band die in 1991 is opgericht en in 1992 debuteerde met wat ik beschouw als een van de meest opwindende albums van dat jaar. Ik heb het over Hardline en hun coming out party, getiteld “Double Eclipse”.
De broers Johnny Gioeli en Joey Gioeli sloegen de handen ineen met niemand minder dan Bad English en Journey ’s Neil Schon , samen met basgitarist Todd Jensen en drummer Deen Castronovo . Alles bij elkaar vielen ze de muziekscene aan met een zeer bevredigende, hoewel over het hoofd gezien, glamrock-plaat, die elk klein detail bezat dat nodig was om de harten van elke hardrockfan te boeien.
Vanuit het oogpunt van een fan kan ik maar twee dingen zeggen over dit album. Allereerst Neil Schon zou je helemaal niet moeten schrikken – van de zoete, tedere, behoorlijk melodieuze Journey of Bad English – sfeer is op “Double Eclipse” geen spoor te bekennen. Het is een woeste rock release, met veel meer karakter. Onnodig te zeggen dat als je een fan bent van hardrock uit de jaren 80, je zeker niet fout kunt gaan met “Double Eclipse” – het is precies wat je nodig hebt om je verzameling compleet te maken! Ten tweede is het een album zonder opvulling en zonder verveling.
Over nummers gesproken, laten we het even hebben over de afspeellijst. We hebben onze radio-nummers – het aanstekelijke, energieke “Takin’ Me Down” , de mooie ballad “Can’t Find My Way” en natuurlijk de Hardline -versie van “Hot Cherrie” van Danny Spanos , die zelfs een top 30-hitlijst scoorde positie in 1992. De solide opener en voor menig Amerikaanse tiener een themanummer, “Life’s a Bitch”. De teksten daargelaten laten we het dan maar eens beginnen over die verbluffende gitaren. “Rhythm From A Red Car” is weer een huiveringwekkende verrassing, die garant staat voor een geweldige tijd! Het mid-tempo, “Love Leads The Way” en de gitaargedreven ballad”Change of Heart”, daarnaast ‘Everything’ een perfecte lovesong, dit zijn slechts enkele van de andere waardevolle troeven die “Double Eclipse” kenmerken.
Eindoordeel: “Double Eclipse” van Hardline is een album dat de moeite waard is om te ontdekken en toe te voegen aan je AOR/Hard Rock-collectie. Jammer dat Neil Schon niet veel bij die getalenteerde jongens bleef en andere projecten nastreefde. Denk niet twee keer na – draai het op en geniet ervan!
Geef een reactie