White Heart – Tales Of Wonder

White Heart – Tales Of Wonder

Jaar van Release: 1992

Label: Starsong Records

Hoewel niet zo opzwepend als ‘Freedom’ of ‘Powerhouse’, was deze WHITEHEART-release uit 1992 toch een behoorlijk goede portie christelijke melodieuze hardrock.

Tales of Wonder is het achtste album van de christelijke rockband White Heart en het eerste van de band met Jon Knox als drummer. Chris McHugh speelde alle drumtracks (behalve “Vendetta”) hoewel Knox de officiële drummer was voor de tour.

Met gemak een van de beste christelijke AOR-plaat tot nu toe. ‘Raging Of The Moon’, ‘Unchain’, ‘Gabriela’, ‘Silhoutte’ en ‘Where The Thunder Roars’ zijn hiervan de getuigenissen.

Als White Heart fan, hoe zal ik hun muziek omschrijven, misschien dekt het de lading al ik zeg met een variant ala Toto, maar dan uit het christelijke circuit. Ik ben vooral fan van het materiaal uit het Rick Florian-tijdperk. Zou ik ‘Tales’ beoordelen als een van de betere albums van White Heart.  Hoewel ik denk dat hun boodschap niet zo sterk is als in ‘Powerhouse’, kwaliteit van de muziek, zowel elk afzonderlijk nummer als het hele album, is het echter veel beter. Als je van powerdrums houdt, dan is dit je cd!! De vier hoogtepunten op dit album zijn:

1) Silhouet. Dit nummer heeft zo’n uniek geluid, echt anders dan de gebruikelijke rocknummers en ballads van White Heart. Dit is mijn 3e favoriet van al hun nummers. Wervelkolom tintelingen …. Ik kan geen genoeg krijgen van dit nummer!

2) Who Owns You. White Heart heeft hiermee een goed rocknummer in elkaar gezet. Zeer sterke teksten, gitaren, drums.

3) Unchain. Een van White Heart’s mooiste nummers. Zo prachtig gezongen en heel radiovriendelijk.

4) His Heart Was Always In It.  Zeer krachtige rock and roll nummer met een fantastische boodschap. Vooral de drumpartijen vallen hierbij op.

Dit album heeft geen zwakke nummers. Andere hoogtepunten die hierboven niet zijn genoemd: Vendetta, Raging of the Moon, Say the Word en Light a Candle. Als je een White Heart-cd koopt, of ermee wilt beginnen, dan is dit wat je moet hebben!”

Een ding dat me altijd greep aan White Heart was het feit dat ze de zangtaken tussen Rick Florian en Mark uitwisselden. Beide mannen hadden sterke zang, maar beiden hadden zwakke punten. Mark kon een langzamer, emotioneler nummer zingen, terwijl Rick het huis kon laten rocken met de hardere nummers. Deze jongens maakten samen magie. Na deze hebben ze nog 3 cd’s gemaakt, maar niets kon daaraan tippen.