SHADOW GALLERY – TYRANNY
JAAR VAN RELEASE: 1998
LABEL: MAGNA CARTA RECORDS
Ik heb deze band nu zeker alweer drie jaar geleden ontdekt via een mp3’tje op een progressive metal website. Dus uiteindelijk besloot ik op zoek te gaan naar een cd van deze band. Het is nog altijd een wonder dat ik die gevonden heb want ze zijn niet dik gezaaid in Nederland en zeker niet dat stuk outback dat we Twente noemen maar ik had hem toch en het is tijd voor een review.
Vergeleken met het vorige album (Carved in Stone) is Tyranny een stukje harder geworden, men heeft gekozen voor een sterkere nadruk op de gitaren en het thema van het album gaat dit keer nie over fantasiewerelden maar het speelt zich hier en nu af. Veel actuele onderwerpen worden aan de kaak gesteld zoals het vercommersialiseren van oorlogvoering, direct al in de eerste twee nummers.
Het album gaat verder met het verhaal van een jongeman, de rol vertolkt door zanger Mike Baker, die een vrouw ontmoet ‘Out of Nowhere’ (track 3) die hem intrigeert en waar hij uiteindelijk verliefd op wordt, zij vertelt hem van een complot georganiseerd door ‘de regering’ om de bevolking te controleren een stukje tekst uit Mystery, de track die ik het eerst had:
Where are you anyway,
Those things you say seem so damn far from real,
But I can tell you this,
I’ve seen things for myself that don’t seem right,
I have always been an honest man,
I believe that the system works for you,
And for me, but no,
You say it’s just for show,
And we’ve all been way to busy,
Or to spoiled to even care who’s got the wheel.
Het verhaal gaat verder, de hoofdpersoon raakt meer en meer betrokken bij het complot en wil de vrouw ontmoeten, dit spint zich uit over een paar tracks totdat we opeens de vrouwen tegenkomen in een duet. Helaas het meest zoetsappige nummer op de cd maar wel perfect voor de setting.
De vrouw die zingt op Spoken Words, (track 10) is geen lid van Shadow Gallery en het is hun enige nummer tot nu toe met een vrouwelijke stem. Spoken Words zelf is de ultieme verwoording van de liefde en aantrekkingskracht die de twee bindt en ze spreken af om na het hele complot-gebeuren elkaar weer te ontmoeten.
Na dit kippenvelnummer komt de werkelijke uitsmijter van de cd, New World Order (track 11) is een track die vooral vocaal een meesterwerk genoemd mag worden. Baker verzorgt zowel de stem van de aanklager, de agenten van de regering en zijn eigen karakter en doet dit perfect. Het geheel is een samenspel van het verhoor van de hoofdpersoon nadat hij opgepakt is. Een klein stukje van het nummer:
The Point you fail to see is,
The simple beauty of our subtle mind control,
Brainwashing media is all we need to set the boundaries.
Daarna, hoe kan het ook anders, weet de hoofdpersoon te ontsnappen naar een veraf gelegen plek alwaar hij kerstmis alleen door moet brengen, maar er is hoop zo blijkt uit het laatste nummer en wie weet…wordt het verhaal nog voortgezet.
Wat betreft de verzorging van de cd, die is prima. Het boekje is niet echt speciaal, een leuk printje zeker niet dik en eigenlijk met als enige spoiler een stukje e-mail van de twee geliefden aan elkaar iets dat voor de echte fan te gek is maar niet iets dat je direct al bij de allereerste keer luisteren waardeert.
De productie is echter wel perfect, zeker ook omdat dit album maar in een paar weken! opgenomen is. Volgens de band was dit het album dat het minst leuk om op te nemen was omdat ze zo onder druk gezet werden door RoadRunner maar het is wel perfect geworden. Elke keer dat ik het luister, en dat aantal ligt zeker boven de 1000 onderhand, hoor ik nog weer nieuwe dingen. Er is bijvoorbeeld heel zacht het geluid van een modem door ‘Mystery’ gemixt en er zijn meer van zulke dingen.
Het is jammer dat de Progressive Metal scene in verhouding zo klein is want hier wordt zeker goede muziek gemaakt. Namen als Rush en Dream Theater worden ook direct in verband gebracht met dit genre en het is op zijn minst vreemd dat Shadow Gallery nog niet doorgebroken is want goed zijn ze zeker! Het feit dat deze band nog nooit getourd heeft draagt daar helaas wel aan bij, op de mailinglist van de band waar ik mijzelf lid van mag noemen steekt regelmatig dat onderwerp de kop op maar men weet eigenlijk niet precies hoe men beginnen moet. De band komt uit Pensyllvania, USA dus een Europese tour zou wel helemaal out of the question zijn.
Geef een reactie