Dream Theater – A Dramatic Turn Of Events
Jaar van Release: 2011
Label: Roadrunner Records
Dream Theater, de band die laatste tijd erg veel in het nieuws is geweest in verband met het vertrek van Portnoy en de nieuwste telg van de Dream Theater familie, drummer Mike Mangini. Degenen die op Bospop zijn geweest, hebben al kunnen constateren dat de heer Mangini een waardig vervanger is.
De nieuwste release van de band is getiteld A Dramatic Turn Of Events, de 3e release op het Roadrunner Records label. Het is alweer het elfde studio album van deze progressive metal masters. De band is er wederom in geslaagd om een bepaalde sfeer op het album te leggen. Was Octavarium meer gericht naar Pink Floyd, Systematic Chaos en Train of Thought snoeihard en Black Clouds & Silver Linings melodieus progressive metal album; A Dramatic Turn Of Events heeft een melancholische sfeer. Deze wordt in belangrijke mate bepaald door Jordan Rudess en zijn bombastische keyboards. Het orkestrale geluid is voor Dream Theater een dimensie dat zij niet vaak hebben toegepast. De keyboards zijn overheersend maar wel overduidelijk aanwezig. Het merendeel van de songs zijn voor LaBrie uitstekend, hij hoeft niet tot het uiterste te gaan hetgeen zijn zangprestaties ten positieve beïnvloedt. Ook zijn er meer rustige nummers in tegenstelling tot de stevigere albums van de band.Ondanks de wat melancholische sfeer zitten er genoeg overheerlijke Dream Theater elementen in: uitgebalanceerde nummers met mooie melodieën afgewisseld met progressive vuurwerk, super solo’s, lange instrumentale passages, geweldige fundering van bas- en drumwerk en beheerste zang. Het album begint akoestisch om na anderhalve minuut bombastisch zijn weg te vervolgen met de keyboards van Rudess. Al snel volgen de progressive en stuwende riffs van Petrucci en het stevige fundament (Myung – bas en Mangini – drums). Later voegt LaBrie zijn zang toe en het geluid van Dream Theater is weer overduidelijk. Het nummer heeft korte instrumentale stukken en een bombastisch einde. Build Me Up, Break Me Down is een mix tussen de bombastische keyboards, zeer heavy riffs, agressieve stukken waarbij LaBrie lekker kan schreeuwen. Het nummer heeft een (te) lang outro met keyboardsound.
Lost Not Forgotten, het heavy Bridges In The Sky en progressieve Breaking All Illusions (super solo van Petrucci) zijn minder bombastisch en kennen progressieve stukken om je vingers bij af te likken en een lang instrumentaal deel waarbij Rudess en Petrucci hun instrumentbeheersing ten gehore brengen, deze is wederom van hoge klasse. Met This Is The Life heeft de band een wereldballad, de akoestische ballads Far From Heaven en Beneath The Surface zijn mooi maar heel rustig.
A Dramatic Turn Of Events is minder heavy dan verschillende voorgaande albums, maar ademt een melancholische sfeer die niet eerder op albums stond. Deze sfeer is eerder door andere groepen uitgevoerd, Dream Theater kopiëert deze niet maar voegt het toe om vervolgens een typisch Dream Theater album te maken. Niet iedereen zal het goed kunnen waarderen, maar de heren hebben echter met A Dramatic Turn Of Events weer en dijk van een album gemaakt dat aan de collectie van Dream Theater mag worden toegevoegd. Het is even wennen, maar wederom van grote klasse!
Geef een reactie