Vengeance – Piece of Cake
Jaar van Release: 2013
Label: Steamhammer
Mijn verwachting was hooggespannen na de release van het albumCrystal Eye in 2012, dat vanwege extern aangeleverd songmateriaal toch wel enigszins verrassend was. Wederom onder productionele leiding van Michael Voss toog de band naar de KidPoolstudio in Greven om Piece Of Cake op te nemen. De in maart vorig jaar verschenen voorganger Crystal Eye was niet echt een Vengeance-plaat te noemen, maar meer een Leon Goewie And Guests album, daar de Vengeance zanger voor die CD uit de brand geholpen werd door een aantal gastmuzikanten die met hem in de AC/DC coverband Chris Slade Steel Circle speelden. Anno 2013 is Vengeance echter weer een echte band en vinden we naast Leon Goewie op zang de gitaristen Timo Somers en Leon Sibum, bassist Barend Courbois en drummer Hans In t Zand in de line-up. Het blijft een beetje een vreemde gewaarwording om de zoon van de overleden gitarist Jan Somers als vervanger in de band te hebben, maar na deze nieuwe plaat Piece Of Cake beluisterd te hebben stap je daar vrij snel overheen. Het album bevat een tiental prima nieuwe nummers en een mijns inziens beetje overbodig intro Raintime Preload dat niet echt veel toevoegt. Dat doen songs zoals bijvoorbeeld Back To Square One, Raintime, World Arena en Goodbye Mother Sky echter wel, zonder overigens de illusie te willen wekken dat de rest van de plaat hiervoor onder doet. Leon Goewie is en blijft n van de beste zangers van de lage landen en Timo Somers laat horen een meer dan adequate vervanger van zijn helaas veel te vroeg overleden vader te zijn. De magie van de allereerste platen zal in mijn beleving nooit meer terugkeren, maar dat Vengeance anno 2013 nog bestaansrecht heeft moge meer dan duidelijk zijn.De bio beloofde veel; zo zou het songmateriaal “old school Vengeance met een modern sausje” zijn en “met aanstekelijke refreinen”, aldus Timo Somers, als leadgitarist vervanger van zijn veel te vroeg overleden vader Jan.
Nu ben ik al sinds een jaar of 30 fan van Vengeance, maar deze belofte wordt helaas niet waargemaakt. Het songmateriaal ademt in geen enkel opzicht de stijl en sfeer van de gloriedagen. Dat mag je van een band die zich in een evolutie bevindt misschien ook niet verwachten, maar de naam Vengeance staat sinds jaren borg voor melodieuze partyhardrock, en de fans verwachten nu eenmaal herkenbaarheid. Herkenbaarheid die overigens in de line-up aanwezig is, want zowel bassist Barend Courbois als drummer Hans In ‘T Zandt zijn op deze cd terug te vinden.
Het album kent wat mij betreft geen uitschieters. Het zijn stuk voor stuk aardige composities, maar in tegenstelling tot de glorietijd zijn er geen nummers die echt blijven hangen. Als het gaat om de muzikale prestaties dan valt in (zeer) positieve zin het spel van Timo Somers op. Deze zeer getalenteerde jongen, tevens gitarist bij Delain, krijgt het op zo’n jonge leeftijd voor elkaar om de nummers echt te dragen.
Geef een reactie