Joel Hoekstra – Dying To Live
Jaar van Release: 2015
Label: Frontiers
Het project van Whitesnake gitarist Joel Hoekstra is er één om in te lijsten. Niet alleen vanwege de sterke composities, maar ook vanwege de meewerkende artiesten. De gitarist met Nederlands roots, al is hij alweer van de derde generatie en spreekt de Nederlandse taal niet. Zijn grootouders hebben ooit de oversteek gemaakt, zijn ouders spraken nog wel wat nederlands, maar bij Joel is dit gestopt. De liefde voor muziek heeft hij wel van zijn ouders, maar deze waren daarentegen klassiek geschoold. Vandaar dat hij ook piano en cello heeft gestudeerd. Bij het horen van de muziek van AC/DC, besloot Joel de rockkant op te gaan.
De ex-gitarist van Night Ranger en Trans Siberian Orchestra wordt bijgestaan door niemand minder dan zanger Jeff Scott Soto (Journey/Ynwie Malmsteen), zanger Russell Allen (Adrenaline Mob/Symphony X), drummer Vinny Appice (Black Sabbath/Dio) en bassist Tony Franklin (The Firm/Blue Murder). Daarnaast zijn er nog enkele gastmuzikanten waaronder toetsenist Derek Sherinian (Dream Theater), zangeres Chloe Lowery (Trans Siberian Orchestra), percussionist Charlie Zeleny (Joe Lynn Turner) en cellist Dave Eggar (Amy Lee/Coldplay). Dus zeker niet de minste beroemdheden uit artiestenland.
Het album opent sterk met Say Goodbye To The Sun, net als Anymore een stevig nummer, geweldig gezongen. Het openingsnummer zou niet misstaan op een album van Whitesnake. Until I Left You is een rustiger nummer en biedt de ruimte voor een gitaarsolo. Scream begint met een scherpe gitaarpartij, snel opgevolgd door roffelende drums. De melodie van het refrein is goed gekozen, het blijft zeker in je hoofd hangen. De grote lijn in de teksten is de strijd, de valkuilen en kunst van het overwinnen van obstakels in het menselijk leven om uiteindelijk daar te eindigen waar we zouden moeten zijn.
Sterke teksten en dito melodieën vormen in combinatie met de grote namen van hiervoor voor een ijzersterk album dat geen moment verveelt. Joel Hoekstra laat maar weer eens horende kneepjes van het gitaarvak uitstekend onder de knie te hebben. Ook schreef hij alle nummers, zowel instrumentaal als tekstueel. Maar ook de productie komt van zijn hand.
Het is vooral de degelijkheid wat Dying to Live biedt. Niet meer en niet minder.
Geef een reactie