Alter Bridge – Walk The Sky

Alter Bridge – Walk The Sky

Jaar van release: 2019

Label: Napalm Records 

Met de toevoeging van summiere nieuwe elementen weet Alter Bridge met ‘Walk The Sky’ een rijk geschakeerd album te bieden dat elke muziekliefhebber van doorleefde rock ook een aangenaam vertrouwd gevoel zal geven.

In meer dan vijftien jaar intensieve activiteit heeft Alter Bridge zich wereldwijd populair gemaakt bij zowel liefhebbers van hardrock, pure metalfans als aanhangers van post grunge. De unieke sound van de Amerikaanse band – met wereldzanger Myles Kennedy en gitaargenie Mark Tremonti als boegbeelden.

Dit Walk The Sky is alweer het zesde studioalbum en we weten inmiddels dan ook wel een beetje wat we kunnen verwachten. Kwaliteitshardrock met een metal inslag, afwisselend gitaarwerk van een redelijk briljante Mark Tremonti en foutloze zang van Myles Kennedy op een snaarstrakke ritmesectie. Bij mij is de vraag vooraf dan ook vooral of er op de plaat misschien ook uitschieters en verrassingen staan die de band naar een volgend niveau kunnen tillen.

 Nog meer geperfectioneerd door deze jarenlange ervaring. Geruggensteund door de ritmesectie, bestaande uit bassist Brian Marshall en drummer Scott Phillips, creëerden ze maar liefst veertien nieuwe, compacte songs als opvolger van ‘The Last Hero’ (2016). De band zelf heeft het bij het schrijven van de plaat in ieder geval eens over een andere boeg gegooid en getracht een echte bandplaat te maken. Waar op de vorige albums de ideeën door Tremonti en Kennedy afzonderlijk werden aangedragen en vervolgens met producer Michael “Elvis” Baskette tot songs werden uitgewerkt, is de volledige band nu met de ideeën aan de slag gegaan. Hoewel we dat (nu we het weten) her en der wel denken te kunnen horen, leidt dat echter muzikaal niet tot een grote breuk met het verleden. Sterker nog, de heren bestempelen de plaat als een terugblik op de carrière waarbij elementen van alle vorige releases samenkomen in nieuwe nummers.

 Het is direct duidelijk: Walk The Sky gaat niet uit de toon vallen bij de voorgaande vijf goede en soms zelfs sublieme voorgangers.

Het atmosferische, maar bezwerende ‘One Life’ is een sensitieve start, waarna de heavy gitaren losbarsten in de vertrouwde sound van ‘Wouldn’t You Rather’. Deze single is samen met het licht dramatische ‘Take The Crown’ en het energieke ‘Pay No Mind’ al voor de leeuwen gegooid als smaakmakers. Maar er valt nog veel meer te melden over dit nieuwe werkstuk van deze heren. Zo opent ‘Godspeed’ de deur naar smaakvolle toevoeging van jaren tachtig toetsen, maar dit wordt op zulk een kundige manier gedaan dat het nog op en top als Alter Bridge klinkt. Ook het sluipende ‘Indoctrination’ laat een nieuwe avontuurlijke sound horen met zware, laaggestemde gitaren die wat industrial aandoen en oosterse klanken. Het album vertoont sporen van de zoektocht naar innerlijke vrede in de teksten, maar kent toch uiteindelijk een opbeurend timbre. Dit horen we in ‘The Bitter End’ (hoe paradoxaal dit ook mag lijken met zo’n titel) en ‘Clear Horizon’. Het door Mark gezongen ‘Forever Falling’ houdt een stevig tempo aan, terwijl we in het bedachtzame ‘Walking On The Sky’ enige gelijkenissen met Stone Temple Pilots horen. De grande finale bestaat uit het epische, prachtige ‘Dying Light’ dat verlichting lijkt te brengen na het gevecht tegen je demonen.

 Met de toevoeging van summiere nieuwe elementen weet Alter Bridge met ‘Walk The Sky’ een rijk geschakeerd album te bieden dat elke muziekliefhebber van doorleefde rock ook een aangenaam vertrouwd gevoel zal geven.