Alter Bridge – The Last Hero

Jaar van Release : 2016

Label : Napalm Records 

Met het vorige album van Alter Bridge, Fortress, wist de band zich steviger te verankeren in de (hard)rockscene. Lovende kritieken en hoge noteringen in diverse albumcharts lieten zien dat niemand nog om de band heen kon. Alter Bridge is alweer toe aan zijn vijfde album. De supergroep (bestaande uit Myles Kennedy en ex-leden van Creed) kent al vanaf het begin een vliegende start en de rek lijkt er nog lang niet uit. Dat bewees het vorige album Fortress al, maar met The Last Hero probeert de formatie zijn succes nog verder uit te breiden. Ditmaal komen de heren met een plaat vol nummers die thematisch gelinkt aan heldendom en (falend) leiderschap. Vooral falend leiderschap is een actueel en makkelijk onderwerp om een album mee te vullen. Je hoeft daarvoor alleen maar te kijken naar het huidige Amerikaanse verkiezingsdrama, waarbij het kiezen is uit twee kwaden en je vindt inspiratie genoeg. Openingsnummer Show Me A Leader (met heerlijk intro) weet dit treffend te verwoorden en zet daarmee tekstueel de toon. Muzikaal wijkt deze track echter flink af van de rest van het materiaal en klinkt een stuk lichter.

Het vijfde album heeft de titel The Last Hero meegekregen en hiervoor heeft de band wat grenzen verlegd. Het quartet wilde niet gaan rusten op de lauweren die Fortress hen had bezorgd. Ten aanzien van dit album is er nu gebruik gemaakt van een 7-snarige gitaar en zijn de solo’s vooraf bedacht in plaats van geïmproviseerd tijdens het opnameproces. De basis is echter onveranderd. Alter Bridge speelt melodieuze (hard)rock waarin de gitaar een belangrijke plaats inneemt en de passie om te schrijven voor een loyaal publiek onveranderd groot blijft. Zo ook op The Last Hero. Tekstueel gaan alle nummers min of meer over hetzelfde. De mens heeft het altijd zwaar te verduren, maar zeker in deze tijd is er de behoefte naar helden, naar positieve invloeden en van goed leiderschap in plaats van de charade die we regelmatig via de televisie voorgeschoteld krijgen. En dat verpakt in pakkende nummers.

Dan is opvolger The Writings On The Wall meer representatief voor The Last Hero en klinkt een stuk steviger. Sowieso voelt dit album een stuk zwaarder aan dan wat gebruikelijk is voor Alter Bridge. Zelfs zo dat het geheel soms meer naar metal neigt en dat heeft te maken met de krachtige gitaarriffs van Mark Tremonti. Sterke tracks als Crows On A Wire en Island Of Fools zijn hier goede voorbeelden van. Nu is de scheidslijn tussen hardrock en metal bij Alter Bridge altijd al dun geweest, maar het lijkt alsof het solo-avontuur van Tremonti zeker van invloed is geweest op de wat hardere stijl.

Maar ondanks die stilistische verandering is The Last Hero gewoon Alter Bridge zoals je gewend bent. De plaat lijkt op een samensmelting van de gehele discografie en zodoende valt er van elk eerder uitgebrachte album wel iets terug te horen. Helaas zorgt dit niet voor een plaat die over zijn gehele linie even sterk is.

Nummers die muzikaal regelmatig heel krachtig van start gaan, maar waar de intensiteit wat afneemt wanneer de zang invalt. Dat is soms jammer, maar over het algemeen is het prettig om het bijzondere stemgeluid van Myles Kennedy te horen binnen de uitstekende muzikale omlijsting. Soms moet ik onwillekeurig denken aan het stemgeluid van Steve Perry wanneer Alter Bridge qua muziekstijl richting een AOR geluid gaat. In het sterke My Champion, Cradle To The Grave enThis Side Of Fate is dit het geval. This Side Of Fate is met zeven minuten een vrij lang nummer, maar blijft onverminderd boeien, zeker wanneer halverwege het nummer de sfeer verandert en de compositie wat Muse-iaans aan doet. Vooral de langgerekte zang en stevige muzikale basis geven dat gevoel.

Het zware thema heeft soms zijn weerslag op de muziek. Zo is de groovende basisriff in The Other Side prettig langzaam en is het ondersteunende drumwerk van Scott Phillips vol ‘power’. Het hele nummer ademt een zwaar karakter en de band kan dat hebben. Maar ook in Crows On A Wire krijg je hetzelfde gevoel.Met The Last Hero heeft Alter Bridge een puik stukje rockmuziek afgeleverd die door velen omarmd kunnen worden en luidkeels mee gezongen kunnen worden tijdens een concert, in de auto of onder de douche. Een sterk album dat menigeen zal aanspreken en dat ongetwijfeld, net als Fortress, hoge ogen zou kunnen gooien in de muziekwereld.

The Last Hero is daarmee niet het beste album van Alter Bridge geworden. De groep heeft dan ook een ferme discografie die deze daarvoor zou moeten overtreffen. Toch is het een goed album met prima nummers. Zwakke broeders staan er niet op en het vakmanschap van de muzikanten is zoals je gewend bent hoog. Het enige wat mist zijn de echte uitschieters die de plaat naar een hoger niveau tillen. Fans kunnen The Last Hero echter zonder twijfel aanschaffen en radiovriendelijke nummers als My Champion en Show Me A Leader zullen de fanbase verder doen uitbreiden. Zo blijft de groei doorzetten en lijkt een plek als headliner op de zomerfestivals steeds meer in zicht.