Damnations Day – A World Awakens
Jaar van Release: 2017
Label : Sensory
Het Australische Damnations Day is opgericht door de gebroeders Mark (zang, gitaar) en Dean Kennedy (drums), samen met Luke Vinken (bas). Na de opnames van het prima debuutalbum Invisible, The Dead (2013), waarop de band een melodieuze mix van power metal en trash metal laat horen, is Jon King de band op leadgitaar komen versterken.
Met het bijzonder sterke debuut ’Invisible, The Dead’ veroverde het Australische Damnations Day in de herfst van 2013 meteen vele harten. De pittige power/thrash metal met enige progressieve invloeden van dit viertal uit Melbourne, met zanger/ritmegitarist Mark Kennedy als voornaamste songschrijver, was aanstekelijk zonder een slappe kopie te zijn van al wat hen al voorging.
Nu is er dan opvolger A World Awakens. Bassist Luke Vinken maakt niet langer deel uit van de band. Daarom wordt de band tijdens de opnamen op basgitaar bijgestaan door Dean Wells (Teramaze), die ook verantwoordelijk is voor de opnames van dit album.
Sindsdien heeft de band niet stilgezeten. Ze traden overal in het uitgestrekte thuisland op, meestal als support act, maar ook enige headlineshows en wisten zelfs te openen voor grote namen als Nightwish, Soilwork, Accept en Helloween. In 2015 concentreerde men zich op het schrijven van dit tweede album ‘A World Awakens’ met vriend Dean Wells wederom als producer in diens studio en een mastering door Jacob Hansen. Omdat de band op dat moment zonder bassist zat, heeft Dean ook de baslijnen ingespeeld en hij voegde her en der ook nog enige smaakvolle strijkersarrangementen toe aan luttele songs. Een bassist is er inmiddels gevonden in Anthony J. Finch, dus kan Damnations Day weer volop de baan op met dit uitstekende nieuwe materiaal. We detecteren een muzikale evolutie van klassieke metal met thrash invloeden naar een meer progressieve richting. De band is dan ook nieuw bij Sensory Records. De songs klinken nog wel dynamisch en pittig, maar toch zijn de thrash invloeden sterk verminderd.
De band laat op het tweede album een duidelijke groei horen. Waar het debuut soms nog een allegaartje van stijlen was, laat de band op A World Awakens een coherent geluid horen dat refereert aan bands als Fates Warning en het vroege Queensryche, oftewel progressieve metal met veel aandacht voor melodie. De thrashinvloeden van het debuut zijn dan ook nauwelijks meer aanwezig.
Opener ‘The Witness’ imponeert met harde riffs en enigmatische Toolachtige zang. De stompende riffs en de passionele zang vormen een mooi geheel en we krijgen een knappe gitaarsolo als toetje. Mark Kennedy heeft een krachtige stem en etaleert dit geregeld door ook de hogere regionen op te zoeken. Dat horen we in het massief klinkende ‘Dissecting The Soul’ dat wederom een lust voor het oor is. Meermaals doet de band me aan Fates Warning denken. ‘Colours Of Darkness’ kent een mooi contrast tussen gevoelig gezongen strofen en een krachtdadig refrein. Intussen strooit gitarist John King neoklassieke solo’s uit zijn hoge hoed. ‘I Pray’ kent weer wat bedachtzame stukken en ook een opmerkelijk middenstuk met atmosferische prachtige klanken. De zalvende samenzang is eveneens puik. Wat is dit een sterke plaat! Ze kent een rustpunt met de ballad ‘Into Black’ (mooi) met strijkers, maar munt terug uit in dynamiek tijdens ‘To Begin Again’ waarin (wederom) een atmosferisch middenstuk overgaat in een huilende, sensitieve gitaarsolo. Het dissonante en groovende ‘The Idol Counterfeit’ is hakkend en opruiend, hier komen thrash invloeden nog aan de oppervlakte. Ook in het titelnummer trouwens, wat dan weer even aan Nevermore doet denken, maar ook een heel sfeervol intro met zwevende gitaren (e-bow?) heeft. Er wordt besloten met het donkere, ingetogen ‘Diagnose’ dat de kaart van doorleefd sentiment trekt. Van begin tot einde is dit een album dat je een heerlijk gevoel geeft. Dit resulteert in een uitgebalanceerd album met goed opgebouwde composities, waar binnen zanger Mark Kennedy de absolute hoofdrol opeist. Wat kan die man fantastisch zingen! Hij heeft veel power en een groot bereik, zoals hij etaleert op opener The Witness, maar laat op nummers als Colours Of Darkness en het afsluitende Diagnose ook horen erg dynamisch te kunnen zingen. Gitarist Jon King laat op dit album horen een aanwinst te zijn met zijn smaakvolle solo’s.
Met A World Awakens levert Damnations Day een uitstekende plaat af die de aandacht verdient van een groter publiek.
Geef een reactie