Def Leppard – Def Leppard

Def Leppard – Def Leppard

Jaar van Release: 2015

Label : EARMusic

De voorbije jaren is er veel geschreven over de teloorgang van de markt voor geluidsdragers. Als er één rockband heeft gemerkt dat er minder geluidsdragers worden verkocht is het Def Leppard. De band verkocht het tienvoudige van aantallen waar andere bands alleen maar van dromen. Nu streamingdiensten als Spotify inmiddels meer dan de helft van de muziekmarkt in handen hebben, zijn hoge verkoopcijfers voorgoed verleden tijd.

 Gitarist Phil Collen en zanger Joe Elliot gaven in de media hoog op van het nieuwe album. ‘Def Leppard’ zou het beste album zijn sinds ‘Hysteria’ zijn en bol staan van de variatie. Dat laatste kunnen we enigszins onderschrijven, over de eerste claim kunnen we van mening verschillen want dit album is niet per se beter dan ‘Euphoria’ of ‘Adrenalize’. ‘Let’s Go’ (niet te verwarren met ‘Let It Go’ van ‘High N’ Dry’) opent energiek en laat een vertrouwd gepolijst geluid en die uit-duizenden-herkenbare gitaarsound horen. Het navolgende ‘Dangerous’ is een vlotte stamper die met name tijdens de refreinen herinnert aan hits als ‘Photograph’ en ‘Promises’. ‘Man Enough’ begint met een discoritme en ontpopt zich tot een swingend geheel waarop Mercury en May jaloers zouden zijn geweest. In tegenstelling tot de woede en het negativisme van veel rockbands is Def Leppard een brok positivisme. Dat blijkt ook uit de titels want ‘Invincible’ heeft eigenlijk dezelfde boodschap als bijvoorbeeld ‘Undefeated’ (van ‘Mirrorball). De band verschiet niet al haar kruit in de eerste nummers want het nummer met de grootste hitkansen is ‘Broke ‘N’ Brokenhearted’ en die komen we pas tegen op plek 10 in de tracklisting. Echte missers staan er niet op al zijn nummers als ‘Energized’ en het akoestische ‘Last Dance’ niet van uitzonderlijke kwaliteit.