Dynazty – Final Advent
Jaar van release: 2022
Label: AFM Records
Dynazty uit Stockholm heeft eigenlijk nooit een slechte plaat uitgebracht. Ondanks hun rigoureuze stijl-switch in 2013 zijn alle platen van dit puike vijftal goed te doen. Is dat ook met de allernieuwste schijf ‘Final Advent’ ? Deze schijf gaat in augustus door AFM Records worden uitgebracht. We beluisteren de plaat en duiken in wat achtergronden van de Zweedse krachtpatsers.
De Stockholmse muzikale vrienden van Dynazty begonnen als een Skid Row-achtige band, met een gortdroge heavy sound en elementen van Steelheart en Ratt met smaakvolle zang. Ik ben niet in het bezit van hun eerste 3 albums met de productie van Chris Laney. ‘Bring Me Thunder’, ook de twee platen die de band daarna maakte, ‘Knock you Down‘ en ‘Sultans of Sin’ , maar goed in het digitale tijdperk kun je altijd Spotify of andere streamingdiensten raadplegen, deze albums kunnen worden omschreven als éénvormig, maar lekker heavy en niet complex.
Maar in 2013 maakte de band met ‘Renatus‘ een behoorlijke ommezwaai. De straight-forward rock werd ingeruild voor Euro-power metal met een heel verrassende aanpak: volle refreinen, een andere mix van en focus op het zangwerk van Nils Molin, die ook de zanger van Amaranthe was geworden. Gelukkig bleef er genoeg ruimte over voor ronkende gitaren en solo’s. De nieuwe aanpak was succesvol, want albums als ‘Firesign‘ en ‘The Dark Delight’ deden het fantastisch, de laatste plaat kent zo’n 25 miljoen streams en scoorde hoge noteringen in Zweden, Finland, Japan en Duitsland.
Voor de nieuwe schijf ‘Final Advent‘ ging de band voorzichtig te werk. De band heeft wat langer over de opnames in Stockholm gedaan (zeker in de Covid 19-periode), men produceerde het album en liet de drumsound, de mixing en mastering over aan de Deense “sound-icon” Jacob Hansen.
De cover, een aanvliegende indrukwekkende roofvogel, komt van Gustavo Savez, een digitaal-graficus, die ook bij hoezen van Kamelot, Amaranthe, en Epica betrokken was en voor het artwork aan diverse labels gekoppeld is. En de nummers? Die spatten van de schijf af!
‘Power of Will’, met zijn volle instrumentale invulling en meerstemmige koorzang, is een lekkere, pompeuze, snelle opener! ‘Advent‘ kent een Pantera-achtige groove, met wat open refreinen en een prachtige gitaarsolo, ‘Natural Born Killer‘ volgt deze koers, met een wat commerciële benadering in de stijl van Degreed. ‘Yours‘ is een drukke, overvolle ballad met opduikende koortjes, ‘All The Devils Are Here’ is zwaar georkestreerd, de ritmesectie had hier wat dikker mogen zijn, een erg commercieel en aangedikt refrein weer. ‘The White‘ kent voorgangers op andere schijven, ‘The Grey’ was te horen op ‘Firesign’ en ’The Black’ is een track van ‘The Black Delight’. De track begint rustig, na de bas- en gitaarsolo eindigt het nummer als een pompeuze banger! ‘Instinct‘ vind ik wat , veel van hetzelfde. ‘Heart of Darkness ‘ kent dat opgeblazen sfeertje niet, het is een lekkere track met hoge zang. ‘Achilles Heel‘ kent Dio-achtige zanglijnen, mooi gedaan. ‘Power of Now‘ is de gejaagde, lekkere afsluiter met fraai gitaarwerk en een vol slotrefrein!
Na dik 41 minuten is het voorbij. Sterke plaat, zeker voor het genre waarin Dynazty speelt. De band beschikt over goede muzikanten met Love Magnusson als gitaristische sterspeler en de stem van Nils Molin is sterk. De productie is rijk, vol, soms zelfs wat té pompeus. De songs lijken hier en daar ook wel wat inwisselbaar, maar als je daarachter luistert, dan hoor je een keigave band met een puike achtste plaat!
