Mason Hill-Against The Wall

Jaar van Release: 2021

Label: 7Hz

Mason Hill is een band, opgericht in 2013 en afkomstig uit Glasgow, die het bijzonder goed doet in het Verenigd Koninkrijk met hun langverwachte album ‘Against the Wall’ dat de UK Top 20 en de Rock Chart nummer één bereikt. Voor een Britse rockband om dat te doen te midden van de Britse pandemie met weinig detailhandel en geen livedata is dit een enorme prestatie. In de Aardschok van januari 2022 wordt de release onder aandacht gebracht en wekte mijn interesse. Aangezien het wordt uitgebracht op een onbekend label, was de cd niet overal verkrijgbaar in Nederland, maar via een alternatief kanaal toch in handen gekregen.

Bereid je voor op een geweldig en serieus debuut, een debuut dat meerdere jaren heeft geduurd voordat het werkelijkheid werd. Het was al lang geleden, namelijk in december 2015 dat het kwintet hun titelloze EP uitbracht. Sindsdien hebben ze een platencontract zien komen en gaan, en keken ze met enige wanhoop toe naar een schijnbaar ontspoorde carrière. Een crowdfunding campagne bracht ze weer op de been, en de band heeft de supporters bedankt door een album op te nemen dat met kop en schouders boven hun EP uitsteekt.

De nummers zijn goed opgebouwd, melodieus en krachtig. Gebaseerd op de emotionele vocale stijl van Scott Taylor, en met het snelle gitaarspel tussen James Bird en Marc Montgomery, heeft de band een album gemaakt met voornamelijk memorabele nummers. Deze twaalf nummers tellende release is ambitieus van opzet en benadrukt de volwassen songwriting van de Schotten, samen met hun toegewijde en effectieve spel, waarbij het kwintet samenwerkt als een goed geoliede machine.

Als je dan een liefhebber bent van enorme riffs, opzwepende refreinen en een beetje Shinedown en Alter Bridge niet erg vindt, dan ben je hier aan het juiste adres want tussen de traag gebouwde boekensteunen ‘Reborn’ en ‘Reborn (Prologue)’ open en gesloten procedure is er veel gepassioneerde arena-achtige rock gaande.

Na het sfeervolle en korte intro ‘Reborn’ schakelt de stuwende riff van ‘No Regret’ je in voor een geweldige rit, de band stampt meteen ‘klassiek’ op het album.

Terwijl het over je heen stampt, kun je niet anders dan denken aan Alter Bridge en Nickelback, Mass Hill is dan ook vastbesloten om de grote jongens in hun eigen spel te verslaan. Als we het over de stap voorwaarts hebben, dan is ‘No Regret’ een nummer dat je vanaf het begin in zijn greep houdt en een beetje Black Stone Cherry vermengt met de eerdergenoemde invloeden. Wat je meteen grijpt is het heerlijke gitaargeluid, de indrukwekkende ritmesectie en die stem. Het is wel het soort geluid dat je het gevoel geeft dat ze zelfs weg zouden kunnen komen met een paar opvullers, gewoon omdat er sprake is van het overduidelijke talent van de bandleden.

Afkomstig uit een stad die over de hele wereld bekend staat om zijn taaiheid en vechtlust, is het geen wonder dat ‘Against The Wall’, ‘Broken Son’ en ‘Find My Way’ zich tekstueel bezighouden met het soort snotterige en gespierde opstandigheid van een underdogbokser in de strijd van zijn leven.

Het zal niet lang meer duren voordat tracks als het meedogenloze ‘DNA’, het opzwepende ‘We Pray’ en het razende ‘Hold On’ de arena’s vullen waarvoor ze zijn gebouwd, de productie die voldoende groot is maar nooit te glad.

Voeg dan de heerlijk ontroerende ballad ‘Who We Are’ aan de mix toe en je begint te denken aan een weloverdacht album. Zelfs de ballads schitteren, de voor de hand liggende zoetsappige stijlfiguren mijdend, er is hier een gevoel van echt gevoel dat daadwerkelijk contact maakt met de luisteraar.

Even later, wanneer je de enorme groove uit de speakers hoort brullen van ‘Hold On’ raakt en het opbeurende ‘We Pray’ hoort, realiseer je je dat de dingen op een of andere wijze een ander niveau hebben bereikt! Afsluiter ‘Where I Belong’ benadrukt het allemaal.Dit is behoorlijk indrukwekkend. Hopelijk kunnen we binnenkort weer livemuziek mogen beluisteren, dit lijkt mij echt een band die vooral ook live moet horen.De band weet zeker hoe ze een melodielijn in elkaar moeten zetten en in Scott Taylor hebben ze een zanger die het volledige aan kan, al met al rocknummers met ballen, maar ook oprechte uitvoeringen.

Met een debuut als dit, zal het interessant zijn om te zien waar het heen gaat.

Mason Hill bestaat uit Scott Taylor (leadzang), James Bird (leadgitaar), Marc Montgomery (gitaar), Matthew Ward (bas) en Craig McFetridge (drums)