Revolution Saints – Light In The Dark
Jaar van release: 2017
Label: Frontiers Music
Heb je een dipje, last van een humeurtje of gaan de dingen eventjes niet zoals je wilt in het leven? Dan heeft Revolution Saints hét album voor jou. Na het beluisteren van Light In The Dark voel je je weer herboren en kun je de wereld weer aan. Dat is het effect van de opzwepende AOR van de deels Amerikaanse en Italiaanse band. Revolution Saints bestaat deels uit bandleden van Night Ranger en Journey, ook al van die blije, hoopvolle rockbands. Maar zoals Revolution Saints dat doet, heb ik lang niet meer gehoord.
Light In The Dark is het tweede album van Revolution Saints. In 2015 verscheen het debuutalbum op Frontiers Records, het Italiaanse platenlabel dat vaker beroemde muzikanten samenbrengt om een supergroep te vormen. Alessandro Del Vecchio is meestal producent en songwriter. Hij heeft het debuut van Revolution Saints dan ook in zijn eentje geschreven. Deze tweede cd is echter een teamprestatie waaraan ieder bandlid zijn steentje heeft bijgedragen.
Het turbulente leven van drummer Deen Castronovo (ex-Journey) en de nasleep daarvan is de aanleiding van alle positiviteit die we horen op Light In The Dark. Een paar jaar geleden werd hij veroordeeld voor het mishandelen van zijn vrouw. De beste man was hevig onder invloed van drank en drugs. De periode die daarop volgde, heeft Castronovo gebruikt voor zelfreflectie. Inmiddels heeft hij het licht gezien en maken verdovende middelen geen onderdeel meer uit van zijn leven. En zijn vrouw is nog altijd bij hem. Eind goed, al goed.
Castronovo’s positieve kijk op het leven wordt meermaals bezongen op het nieuwe album. Er is licht aan het einde van de tunnel, volg je dromen en laat niemand je vertellen wat je moet doen met je leven. Elk nummer op het album gaat daarover, élk nummer. Eigenlijk tot vervelens toe. Na zes nummers weet ik het wel en snak ik naar een ander onderwerp. Er gebeuren toch wel meer dingen in het leven die de moeite waard zijn om over te vertellen?
Ook de muziek straalt één en al positiviteit uit. De meeste songs zijn opzwepend en groots, mede dankzij het spetterende gitaarwerk van Doug Aldrich (The Dead Daisies en ex-Whitesnake) en Castronovo’s loepzuivere zangstem, die je een engel zou toedichten. Jack Blades, die bij zijn eigen band Night Ranger grotendeels de microfoon voor zijn rekening neemt, concentreert zich bij Revolution Saints hoofdzakelijk op zijn degelijke basgitaarspel. Hij neemt wel een aantal zangpartijen op zich, maar zijn stem verschilt niet zoveel van die van Castronovo. Het valt daarom niet zoveel op als Blades een zanglijn op zich neemt.
Voor fans van AOR is dit album een aanrader. Voor hardrockliefhebbers die AOR een zoetsappig genre vinden, is Revolution Saints een band om een kans te geven. De stevige productie en wilde gitaarcapriolen van Aldrich geven het geheel een extra ‘punch’. Ik hoop wel dat voor een derde album de inspiratie voor de teksten niet uit een zelfhulpboek komen.
Geef een reactie