Star One – Victim Of The Modern Age
Jaar van release: 2010
Label: InsideOut Music
Het heeft maar liefst acht jaar moeten duren, maar na lang wachten vond Arjen Lucassen dat het dan toch tijd was voor een vervolg op het uiterst succesvolle Space Metal uit 2002. Net zoals op dit eerste album worden we weer getrakteerd op metal met zowel muzikaal als tekstueel een futuristisch karakter. Wederom heeft Lucassen dit keer gekozen voor scifi films en een serie, maar dit keer draait het om verhalen met een post-apocalyptisch karakter. De algehele sfeer op het album is dan ook een stuk duisterder dan op het vorige.
Lucassen heeft de succesformule van het eerste album constant gehouden met dezelfde vocalisten en grotendeels dezelfde instrumentalisten. Zangers Damien Wilson, Russel Allen, Floor Jansen en Dan Swanö, allemaal zijn ze weer van de partij. Op de bonus cd worden ze bijgestaan door Tony Martin, Mike Anderson en Rodney Blaze. Ed Warby drumt wederom, Joost van den Broek neemt veel van het keyboard-werk voor zijn rekening, Peter Vink op bas, Gary Wehrkamp verzorgt een berg aan gitaarsolo’s en natuurlijk speelt Arjen Lucassen zelf ook het nodige in. Een bonte verzameling muzikanten die bijna onlosmakelijk verbonden zijn met de projecten van Arjen Lucassen.
Victim Of The Modern Age biedt de luisteraar de kwaliteit die we van Lucassen gewend zijn geraakt. Sterke songs die het beste uit de verschillende solisten weten te halen. Het klinkt dan ook allemaal fantastisch in de oren, die negen metalsongs die flink doorspekt zijn met keyboardgeluiden. Echter raken de songs me toch wat minder dan die van Space Metal. Veel herhaling in sommige liederen en wat minder pakkende melodieën zijn daar de oorzaak van. Met name 24 Hours blijft een nummer waar ik maar niet in kan komen.
Gelukkig biedt dit album genoeg ander moois om te ontdekken. Neem bijvoorbeeld het door Planet Of The Apes geïnspireerde Human See, Human Do waarin het heldere stemgeluid van Damien Wilson de ontredderde mens verbeeldt en hij het opneemt tegen de boosaardige apen die op geweldige wijze worden vertolkt door de andere solisten. Daarnaast het ijzersterke Cassandra Complex met een glansrol voor het keyboard.
Het blijft knap hoe Lucassen zijn eigen geluid weet te behouden, maar toch iedere keer weer iets nieuws weet te vinden, zo ook op dit album weer. Zelfs met die paar lichte minpunten blijft Victim Of The Modern Age staan als een huis. Nu maar hopen dat Lucassen net zoals na het vorige Star One-album ook nu de mogelijkheid kan vinden om deze muziek live ten gehore te brengen!