DOKKEN BRENGT LANGVERWACHT NIEUW STUDIOALBUM HEAVEN COMES DOWN UIT.

Heaven Comes Down , het 13e studioalbum van de legendarische Amerikaanse rockers, wordt op 27 oktober 2023 uitgebracht (Silver Lining Music) .

“Het langverwachte nieuwe Dokken- album, ‘ Heaven Comes Down ’, is eindelijk klaar en de eerste single heet ‘ Fugitive ’!” verklaart Don Dokken .

“De inspiratie voor de teksten kwam uit wat voor mij tegenwoordig een onzekere wereld lijkt. Het is een up-tempo Rocker zoals velen op het album. Ik weet niet wat de toekomst voor onze wereld in petto heeft, dus besloot ik een stapje terug te doen en te zien hoe alles zich ontvouwde… Ja, ik denk dat ik, zoals velen tegenwoordig, een vluchteling uit het leven ben geworden. Vandaar de titel!”

“Het nummer rockt en de tekst spreekt voor zich,” vervolgt Don . “Net als veel andere nummers die ik heb geschreven, kwam het laat op de avond bij me op. Inspiratie en pure bewustzijnsstroom zijn voor mij altijd de beste formule geweest bij het componeren. Het heeft dat klassieke Dokken-geluid… Een geweldig nummer om op te knallen als je over de snelweg rijdt.

Door een jaar lang samen te werken met ingenieur Bill Palmer in zijn studio in Santa Fe, blijven de Dokken- smaken de nummers net zo krachtig als altijd, maar ze zijn ook besprenkeld met wat kruiden die Heaven Comes Down een rijkdom geeft die tot nu toe ongezien was op een Dokken- album . .

Don Dokken maakt één ding overduidelijk: hij is enthousiast over zijn nieuwe plaat en de toekomst, en totaal niet geïnteresseerd in het opnieuw bezoeken van een Dokken- verleden dat zich te veel concentreerde op de werveling buiten het podium en buiten de studio.

“ Ik ben het zo beu om te horen over de gevechten en het ‘dit’ en ‘dat’… dit gaat over een nieuwe plaat,’ verklaart hij, ‘een nieuwe plaat met mijn nieuwe band. Het is een lang proces geweest, maar uiteindelijk denk ik dat we er alles uit hebben gehaald .” – Don Dokken

Gemixt door Kevin Shirley (Aerosmith, Iron Maiden, Joe Bonamassa) en geproduceerd door Bill Palmer en Don Dokken , fans zullen er dol op zijn, neutrale kleuren zullen heerlijk verrast zijn door enkele ingrediënten van Heaven Comes Down.

Geschiedenis

Dokken is een Amerikaanse heavy metal band, opgericht in 1978. Ze splitsen in 1989 maar hervormde vier jaar later. De groep heeft meer dan 10 miljoen albums wereldwijd verkocht. De band werd genomineerd voor een Grammy in 1989.

Dokken werd samengesteld uit stichter Don Dokken op zang, George Lynch op lead gitaar, Juan Croucier op bas en Mick Brown op drums. In 1983 vertrekt Croucier naar Ratt en werd vervangen door Jeff Pilson . Momenteel alleen Dokken en Brown van de originele line-up.

Vroege jaren (1976-1983)

Dokken is eerse band is geformeerd rond 1976, toen Don Dokken samen met Greg Pecka (drums) en Steven R. Barry (bas) samen een trio vormden. Voorafgaand aan de Dokken naam toerde band rond in club shows in het Los Angeles circuit aangekondigd als “Airborn”, maar moest de bandnaam te veranderen naar Dokken omdat een andere band met dezelfde naam al een platencontract had verworven. In 1981 vloog Don Dokken naar Duitsland om achtergrondzang te zingen op het komende Scorpions album Blackout om zanger van de band Klaus Meine te helpen, die last had van een vocale kwaal. Dit is alles bleef niet onopgemerkt en hierdoor kwan er een contract met Carrere Records. Breaking the Chains werd voor het eerst uitgebracht op dit label en in Duitsland onder de naam “Don Dokken”, maar kort daarna ontmoette Don, George Lynch en Mick Brown , spelend in een band genaamd Xciter op het moment.

Met de toevoeging van Juan Croucier, had Dokken eindelijk een stabiele line-up. Ondertussen in de Verenigde Staten, was manager Cliff Bernstein bezig om de bands naam bekendheid te vergroten. Hij wist de band vast te leggen voor een arena tour in de Verenigde Staten als support act van Blue Oyster Cult in 1983, maar toen de tour was over de band bleef achter

met weinig geld en dit kostte bijna het contract met het label te wijten aan gebrek aan succes van het album.^]

Ondertussen was de band erg populair in Europa en in deze tijd was er nog weinig sprake van commerciële vooruitgang in de Verenigde Staten. Tijdschriften zoals Kerrang! schonken veel aandacht aan Dokken.

Commercieel succes (1983-1988)

Juan Croucier verlaat Dokken in 1983 net voor de release van de “Breaking the Chains” video. hij besluit te gaat spelen bij Ratt. Hij werd vervangen door Jeff Pilson. De Tooth and Nail album uitgebracht op 13 september 1984 werd het tweede album van de groep. Het album bevatte verschillende hits waaronder ‘Just Got Lucky “,” Alone Again “en” Into The Fire’, en verkocht meer dan één miljoen exemplaren in de VS alleen, met een piek op nummer 49, terwijl de wereldwijde verkopen ook op ruim één miljoen exemplaren werd geschat. Op 9 november 1985 van de band derde album Under Lock and Key werd uitgebracht. Ook dit album verkocht meer dan één miljoen exemplaren met de singles “In My Dreams” (# 24), “The Hunter” (# 25) en “It’s Not Love”. In deze periode in de jaren 80, Dokken opende voor bands als Judas Priest , AC / DC , Aerosmith , en Dio onder anderen.

In 1986, Heavy Metal Parking Lot , een documentaire over concertgangers voor een Dokken en Judas Priest concert werd gefilmd en uitgebracht.

Na een succesvolle tour met de Scorpions, gaat Dokken terug naar de studio in december 1986 om “Dream Warriors”, een lied voor de film soundtrack A Nightmare On Elm Street 3: Dream Warriors op te nemen. De track bracht de band onder de aandacht van veel Britse hard rock fans. Het nummer werd uitgebracht als een single ( Dream Warriors / Back For The Attack) op 10 februari 1987. Na deze release, duurde het bijna 6 maanden voordat het album “Back For The Attack” het levenslicht ziet. Het album werd uitgebracht op 27 november 1987, met de singles “Burning Like a Flame” (# 20), “Heaven Sent” en “Prisoner” (nr. 37) waardoor het album de band’s meest succesvolle release afleverd, ze weten zelfs nummer 13 op Amerikaanse hitlijsten te bereiken. Het album omvatte ook een geremixte versie van de single “Dream Warriors” (# 22), en op de begeleidende muziek video is te zien, hoe de bandleden een interactie hebben met de personages van de film. Back For The Attack werd Dokken’s derde platina plaat.

Na de release van “Back For The Attackl”, de band toerde als onderdeel van het Monsters of Rock Tour 1988 festival, in de zomer van 1988 samen met Van Halen , Scorpions , Metallica , en Kingdom Come . Live opnamen van hun 1988 tour in Japan heeft geleid tot de release van het live-album Beast From The East op 16 november 1988, die de gouden status behaalde in de Verenigde Staten en in de charts op nummer 33. Het album scoorde een studio single, getiteld “Walk Away” .

Split (1989-1993)

Dokken brak maart 1989, als gevolg van creatieve en persoonlijke verschillen tussen Don Dokken en George Lynch. Tijdens deze splitsing, vormde Lynch en Brown, Lynch Mob en namen twee albums op: Wicked Sensation in 1990 en Lynch Mob in 1992.

Don Dokken nam ook een sterke solo-album op, getiteld Up from the Ashes in 1990 waarin twee singles, heel veel in het straatje van vorige Dokken inspanningen voortgebracht.

Bassist Jeff Pilson, schakelde over op zang en gitaar en richte de band Flesh & Blood op in 1989, maar kwam niet verder dan het opnemen van een demo. Pilson treed toe tot de McAuley Schenker Group voor hun album van 1992, MSG . Daarna gaat Pilson in zee met Dio voor de Strange Highways album, hierbij wordt hij herenigingd met de voormalige Flesh & Blood bandlid Vinny Appice .

Lynch’s eerste solo-inspanning, in 1993’s Sacred Groove , herenigd hem met Don Dokken voor het schrijven van het nummer “We Don’t Own This World”.

Reformatie (1993-1997)

Na de release van Up from the Ashes in 1990, Don Dokken schreef een ander solo-album in 1993. Getiteld Dysfunctional, het album werd opgenomen en geproduceerd in Don’s studio. Maar toen John Kalodner hem een contract voor het album wilde aanbieden, stelde hij voor dat George Lynch terug in de band worden gebracht, zodat het album zou kunnen worden uitgebracht als een Dokken album, en niet als een ander Don Dokken solo inspanning. Ondanks het feit dat de spanning tussen Lynch en Don Dokken de oorzaak was van de band splitsing in 1989, besloten de twee,om hun problemen achter zich te zetten. De band werd opnieuw herenigd in 1994, samen met Mick Brown en Jeff Pilson. Lynch ging de nummers herschrijven en het werd opnieuw opgenomen. De gitaarsolo’s op het album, die oorspronkelijk waren ontworpen door Don zijn hiermee verdwenen. Dokken tekende bij Columbia Records en het album slaagde er in om meer dan 300.000 exemplaren te verkopen, ondanks de daling in populariteit van hardrock bands in deze tijd.

Tijdens de tour ondersteunend voor Dysfunctional, speelden de al oude spanningen tussen George en Don weer op. Tijdens een Columbia promotie voor het nieuwe album, waarin de band werd gepland om live te spelen op 120 radiostations, verliet Lynch onverwachts de studio en weigerde om opnieuw te verschijnen. De platenmaatschappij werd gedwongen om de band te laten vallen en zaten hierdoor zonder label. One Night Live , werd een live akoestisch album, die werd uitgebracht in 1996 door een nieuw label, CMC , en werd gevolgd met Shadowlife in 1997. Don Dokken was ontevreden met Shadowlife, een album waarin George Lynch de totale controle nam en ging zelfs zo ver dat de oorspronkelijke Dokken logo vervangen werd op het album. Don beweert dat George’s bedoeling was om de band in diskrediet te brengen met dit album.

Line-up veranderingen (1997-2008)

In het najaar van 1997, Lynch verlaat de band. Nu had Dokken een nieuwe gitarist nodig, Dokken keek naar Europe’s gitarist John Norum, die eerder speelde op zijn 1990 solo album en was vertrouwd met het repetoire van de band en deze besluit de tour af te maken. Lynch probeerde opnieuw om weer toe te treden tot de band slechts enkele dagen voordat de tour begint, maar kreeg te horen dat hij niet mee welkom is, door de rest van de groep. Een rechtszaak volgde waarin Lynch de band aanklaagde voor $ 1.000.000, maar het vonnis wees anders uit en stelde de band in het gelijk. Na de Europese tour, kon John Norum niet meer verder van wege solo verplichtingen.De band huurde vervolgensmvoormalige Winger gitarist Reb Beach in, en in 1999 werd het toepasselijk getitelde Erase de Slate uitgebracht. Dokken brengt hierna weer een live-album getiteld Live from the Sun in 2000 uit, vlak voor het vertrek van Beach.

Deze wilde werken aan een aantal andere projecten en kon niet voldoen aan de lange termijn verplichtingen bij Dokken, hij werd wederom vervangen door John Norum, die nu tussen de projecten kon deelnemen aan de band tourschema. Bassist Jeff Pilson verliet ook de band, vervangen door Barry Sparks . Van de originele leden, bleven alleen Dokken en Mick Brown over. Deze line-up maakte het album Long Way Home , maar Norum liep een handblessure tijdens een tournee door Europa en moest worden vervangen door Alex De Rosso, voormalig gitarist van Dark Lord. In het voorjaar van 2003, Dokken is begonnen aan een uitgebreide tour door de Verenigde Staten, als opening act voor Scorpions en Whitesnake . Na de tour verloor gitarist Alex De Rosso visum en moest terugkeren naar Italië.

Jon Levin werd zijn vervanger, die vroeger speelde bij Doro. Dit resulteerde in de volgende line-up van Dokken, Brown, Levin, en Sparks,die zou blijven bestaan tot en met 2008. Dokken’s release Hell to Pay in 2004, werd gezien door critici als een moderne benadering van de stijl van de band. De band bleef intensief toeren in 2005 en 2006. In 2007 zag de release van zowel een live CD en een compilatie-dvd. De cd, getiteld From Conception: , is een niet eerder uitgebrachte live-opname van de band in de begin jaren die Don nog had liggen. De DVD release getiteld Unchain The Night werd voor het eerst uitgebracht op VHS in 1986 en is een compilatie van de band muziekvideo’s samen met interviews en andere beelden.

De recente gebeurtenissen (2008-2010)

Op 13 mei 2008 bracht Dokken hun eerste studioalbum in vier jaar getiteld Lightning Strikes Again uit, dat was een bijzonder commercieel succes en werd de band ho

ogste notering van een album in de laatste 13 jaar. Het album was een terugkeer naar het oorspronkelijke geluid van de band en de nummers volgen de klassieke Dokken formule.

Tijdens de zomer van 2008, de band toerde met Sebastian Bach en Poison . Sparks en Brown maakten al geen deel uit van band tijdens de zomer van 2008 touring line-up. Brown had al verplichtingen met Ted Nugent voor de zomer voordat Dokken een tour plande. Sparks was in Azië voor optredens met een stadion act en was niet in staat om te touren met Dokken.Chris McCarvill uit House of Lords speelde bas. Jeff Martin van Racer X en Badlands drumde voor de tour 2008 totdat hij werd ontslagen door Don Dokken. Chris McCarvill’s House of Lords bandmate BJ Zampa werd aangetrokken als vervanger voor de rest van de tour.

Op 1 maart 2010 bracht Dokken het album Greatest Hits uit, een verzameling van opnieuw opgenomen nummers van hun 1980 album met twee nieuwe nummers.

Begin 2010 kondigde Lynch een reünie van Dokken’s “classic” line-up aan, hoewel de aankondiging werd gevolgd door een terugtrekking op 24 februari.

Broken Bones (2011-heden)

Dokken plant om een nieuw studio-album in het najaar van 2012 uit te brenge.Het album zal wereldwijd worden uitgebracht op Frontiers Records. De titel van het nieuwe album zal Broken Bones gaan heten. Het album werd uitgebracht op 25 september 2012.