DIO: DREAMERS NEVER DIE
Deze eerste film over metal-icoon Ronnie James Dio, overstijgt de standaard rockdocumentaire en neemt kijkers mee in het leven van een van de echte rock-‘n-roll-helden.
Ronnie James Dio (pseudoniem van Ronald James Padavona, Portsmouth (New Hampshire), 10 juli 1942 – Houston (Texas), 16 mei 2010) was een Amerikaans metal-zanger. De kleine grote man, is volgens velen de beste zanger in de popmuziek. Zijn stijl voorzag de hardrock van nieuwe impulsen en muzikale richting.
Dio 
werd geboren in 1942 in Portsmounth (New Hampshire). Het gezin vertrok naar Cortland (New York) toen Ronnie nog zeer jong was. Als jongetje groeide hij op met artiesten als James Brown en Elvis Presley. Op jonge leeftijd was hij al geinteresseerd in muziek, hij leerde zich zelf trompet spelen en daarna basgitaar. In latere interviews verklaarde Dio, dat mede door de ademtechniek die hij had opgedaan bij het trompetspelen, deze zeer goed van pas kwam bij zijn vocale prestaties later.
In de jaren vijftig speelde hij in zijn eerste bandje, dit had nog weinig weg van hardrock, maar meer in de rockabilly stijl. Voornamelijk was hij in deze bandjes de basgitarist. Eind jaren vijftig besloot hij ook om de zang over te nemen. In 1958 brengt hij dan met Ronnie & The Redcaps zijn eerste single “Conquest” op. In 1961 gebruikt Ronnie voor het eerst de de naam Dio. De naam is afgeleid van een Amerikaanse gangster Johnny Dio genaamd. Dio’s ouders waren immigranten van uit Italie en in Italie staat de naam Dio voor “God”. De zanger zelf heeft niet zoveel op met religie.
Tijdens zijn studietijd besteed hij vooral veel tijd aan muziek. In 1960 studeerde hij af aan de Cortland City School. En in 1994 werd hij geeerd middels The Cortland City School Hall Of Fame. Dit is niet het enige op 15 November 1988 werd er een straat naar hem vernoemd de “Dio Way”. Zijn muzikaliteit bleef niet onopgemerkt en hem werd een studie aangeboden op het beroemde Juilliard School of Music. Maar hij verkoos zijn de Universiteit van Buffalo om daar de farmaceutische richting te kiezen. In 1961 wordt de naam Ronnie & The Redcaps gewijzigd Ronnie Dio and The Prophets. Ze treden dan voornamelijk op in het clubcircuit van New York.
In 1967 start hij samen met Prophets gitarist Nick Pantas de band The Electric Elves. In 1969 werd de naam ingekort tot simpelweg Elf. Ronnie James Dio trok de aandacht van Deep Purple-gitarist Ritchie Blackmore toen Dio’s band Elf in het voorprogramma stond. Blackmore, niet gelukkig met de koers van Deep Purple, stapte op en vormde met de leden van Elf, de gitarist uitgezonderd, een nieuwe band: Rainbow. Vanaf dat moment
kwam Dio’s carriere in een stroomversnelling. Hij ontwikkelde een typische eigen stijl, rock & roll met opera-achtige trekjes. Dit sloot goed aan bij de klassieke gitaarstijl van Ritchie Blackmore. Rainbow groeide uit tot een wereldact met een mix van hardrock, blues en klassiek. Na een aantal succesvolle albums (waaronder Rainbow Rising en Long Live Rock and Roll) vertrok Dio om vervolgens bij Black Sabbath de plaats van Ozzy Osbourne over te nemen. Na een tweetal albums (Heaven and Hell en The Mob Rules) vertrok Ronnie James om zijn eigen band Dio op te richten.
Dio nam voor zijn eigen band drummer Vinnie Appice mee vanuit Black Sabbath. Vanuit zijn Rainbow jaren kent hij Jimmy Bain nog en wordt als bassist toegevoegd aan de band. Dio is op zoek naar een jonge frisse gitarist en vindt deze in de Ierse gitarist Vivian Campbell. In zijn eerste album uit 1983 “Holy Diver” is heden ten dage een klassieker. Met nummers als “Rainbow In The Dark” en “Holy Diver” krijgt hij vaste voet aan de grond in de metal wereld en wordt Dio een begrip. In de jaren 2004 en 2005 is dan zijn tourprogramma afgestemd op deze klassieker en wordt dan tijdens een optreden in zijn geheel gespeeld, dit aangevuld met overig Dio, Rainbow en Black Sabbath materiaal.
In 1984 wordt de lijn voortgezet met het album “The Last In Line”. In 1985 ligt het derde album “Sacred Heart” in de schappen, op dit album krijgt toetsenist Claude Schnell een prominentere rol. Ook dit album heeft weer lovende kritieken. Na dit album vertrekt Vivian Campbell. Zijn plaats wordt ingenomen door Graig Goldy, deze gitartist had hij goed leren kennen tijden de “Hear ‘N Aid”sessie, een metalproject ten behoeve van hongerend Afrika, die door Dio was geinnitieerd. Maar voor ze de studio induiken wordt er nog een mini live album “Intermission” uitgebracht. Op het album “Dream Evil” in 1987 is dan voor het eerst Goldy te horen, maar de muzikale koers is daarmee nauwelijks gewijzigd. Hierna volgt er een pauze van 3 jaar. In de tussentijd is de hele band ontslaan en Dio is op zoek naar een nieuwe koers. AC/DC drummer Simon Wright treedt toe tot de band, met in zijn kielzog toetsenist Jens Johansson (ex-Malmsteen). Als gitarist wordt de nog onbekende Rowan Robertson aangetrokken. De bas wordt ter hand genomen door Terry Cook. Het album “Lock Up The Wolves” uit 1990 heeft dan niet de juiste uitwerking en Dio gaat op het verzoek van Tommy Iommi in om Black Sabbath weer nieuw leven in te blazen. Het resultaat is in 1992 “Dehumanizer” een matig album volgens Dio begrippen. In 1993 neemt Dio de draad weer op met zijn eigen band en kiest het muzikale Sabbath pad en trekt deze Doomy stijl door in het album “Strange Highways”. Op dit album is Vinny Appice weer terug op drum
s. Dokken bassist Jeff Pilson neemt de baspartijen voor zijn rekening. Nieuweling gitarist Traci Gri Jalva zet wel zijn eigen sound neer, maar dit album wordt door velen toch niet gezien als een hoogtepunt. In 1996 komt met dezelfde bezetting het album “Angry Machines” op de proppen. Dit album wijkt qua muzikale koers niet veel af het voorgaande album, maar is compositorisch veel minder. Het duurt tot 2000 voordat Dio komt met een conceptalbum “Magica” hierop is gitarist Graig Goldy weer terug en mede hierdoor is het oude Dio geluid weer terug. De albums “Killing The Dragon” en “Master Of The Moon” respectievelijk uit 2002 en 2004 zijn weer meer van het oude Dio (Rainbow) niveau.
Heaven and Hell
In oktober 2006 ging Dio samen met Black Sabbath- leden Tony Iommi , Geezer Butler en voormalig Black Sabbath-drummer Vinny Appice op tournee onder de naam Heaven & Hell, de titel van het eerste Black Sabbath-album uit het Dio-tijdperk. Ze kozen de naam Heaven & Hell omdat Iommi en Butler nog steeds in Black Sabbath waren met Osbourne en vonden dat het het beste was om een andere naam te gebruiken voor de Dio-versie van de band. Originele Black Sabbath-drummer Bill Ward zou bij dit project worden betrokken, maar trok zich later terug.
In 2007 nam de band onder de naam Black Sabbath drie nieuwe nummers op voor het verzamelalbum Black Sabbath: The Dio Years .
In 2008 voltooide de band een 98-date wereldtournee. De band bracht één album uit onder de naam Heaven & Hell, The Devil You Know , dat lovende kritieken en commerciële lof oogstte. Ze waren ook van plan om in 2010 een vervolg uit te brengen.
De stem van Dio kan zich meten met de groten der aarde. Zijn zangtechniek heeft veel weg van die van Tom Jones en Pavarotti. Een stem, die het volume kan aannemen van een sirene, en toch zuiver blijft. In zijn teksten gaat Dio nogal eens tekeer tegen georganiseerde religie. De zanger die doorgaat voor behoorlijk intelligent doorspekt zijn teksten ook van met middeleeuwse symboliek en themathiek.
Ronnie James Dio is ook de persoon die de Roger Glover-hit Love Is All inzong. Naast zijn krachtige performance en stem, staat hij bekend als her-uitvinder van het bekende metal-handsymbool dat niet weg te denken is in de metalcultuur, maar ook tot ver daarbuiten gekend is.
Dio en zijn eerst vrouw Loretta Berardi, adopteren een zoon, Dan Padavona, maar naar een paar jaar loopt het huwelijk stuk en hertrouwd Dio met Wendy Gaxiola, die later ook Dio’s manager wordt. Zij was al een bekende in rockscene van Los Angeles en had bands als Rought Cutt en Hellion onder haar hoede. Samen richten ze de stichting CHILDREN OF THE NIGHT op. Een organisatie die kinderen redt van de prostitutie.
Andere projecten
In 1974 zong Dio op het door Roger Glover gedirigeerde en geproduceerde conceptalbum The Butterfly Ball and the Grasshopper’s Feast . Samen met andere gastzangers, bevatte het album Deep Purple alumni Glenn Hughes en David Coverdale . Dio verzorgde de vocalen voor de nummers “Homeward”, “Sitting in a Dream”, en de Britse single Love Is All . [21] [22]
In 1980, Dio maakte vocale bijdragen aan Kerry Livgren’s christelijke thema progressieve rock album Seeds of Change , hij zong op de nummers “Live For the King” en “The Mask of the Great Deceiver.”
In 1985 droeg Dio bij aan het antwoord van de metalwereld op Band Aid en USA for Africa met het Hear ’n Aid- project. Met een heavy metal all-star ensemble – het geesteskind van zijn mede Dio-bandleden Campbell en Bain – zong hij een deel van de vocalen op de single “Stars” en een album vol met nummers van andere artiesten die aan een goed doel werden geschonken. Het project bracht binnen een jaar $ 1 miljoen op.
In 1997 maakte Dio een cameo op Pat Boone ‘s In a Metal Mood: No More Mr. Nice Guy , een album met beroemde heavy metal-nummers gespeeld in bigband- stijl. Dio is te horen als back-up van Boone’s versie van ” Holy Diver “. In 1999 werd hij geparodieerd in het tv-programma South Park , in de aflevering ” Hooked on Monkey Fonics “, die hij later omschreef als “geweldig”. [23]
Tenacious D bevatte een eerbetoonnummer getiteld “Dio” dat op hun titelloze album verscheen . In het nummer wordt uitgelegd hoe hij “de fakkel moet doorgeven” voor een nieuwe generatie. Naar verluidt keurde Dio het goed en liet Tenacious D verschijnen in zijn video “Push” van Killing the Dragon in 2002. Hij verscheen ook in de film Tenacious D in The Pick of Destiny , waarin hij zichzelf speelde en gastvocalen verzorgde in de openingsmusical van de film nummer “Kickapoo.” [24]
In 2005 werd Dio onthuld als de stem achter Dr. X in Operation: Mindcrime II , het vervolg op Queensrÿche ’s baanbrekende conceptalbum Operation: Mindcrime . [25] Zijn rol werd getoond in een vooraf opgenomen video tijdens de daaropvolgende tour, en Dio verscheen op het podium om de rol live te zingen bij minstens één gelegenheid (beide getoond op de Mindcrime op de Moore DVD).
Op 25 november 2009 maakte zijn vrouw/manager bekend dat bij Dio de diagnose maagkanker gesteld was. De kanker zou in een beginnend stadium zitten, en nog goed te behandelen zijn. Na geruchten dat hij al op zaterdag 15 mei was overleden, overleed Dio op zondag 16 mei 2010 om 7:45 in de ochtend aan maagkanker.
Nalatenschap
Dio’s carrière omvatte meer dan 50 jaar. Tijdens deze periode, en met name in de 21e eeuw, ontving hij een aantal onderscheidingen en onderscheidingen. Hij werd in 2004 ingewijd in de Cortland City Hall of Fame en heeft daar een straat naar hem vernoemd, Dio Way. Classic Rock Magazine heeft Dio de “Metal Guru Award” toegekend tijdens hun jaarlijkse “Roll of Honour” prijsuitreiking in 2006. Op 17 januari 2007 werd Dio opgenomen in de Rock Walk of Fame van Guitar Center in Hollywood. Dio werd uitgeroepen tot “Best Metal Singer” bij de Revolver Golden Gods Awards in april 2010 voor zijn werk aan The Devil You Know, waarmee hij op 67-jarige leeftijd de oudste ontvanger van deze prijs is. Hij nam de prijs persoonlijk in ontvangst tijdens wat zijn laatste openbare optreden zou worden, slechts een maand voor zijn dood.
Het hoofdpodium van Bloodstock Open Air is ook naar hem vernoemd als eerbetoon nadat Heaven & Hell zich na zijn dood terugtrok. Ook draagt het hoofdpodium op het Masters of Rock-festival zijn naam sinds de zomer van 2010. In Kavarna , Bulgarije, is een Dio-monument onthuld . In Mexico heette het grootste metalfeest “Hell and Heaven” ter ere van Dio; de organisatie zegt dat het festival zo werd genoemd sinds ze met Dio hadden samengewerkt, waarbij ze naar hem verwijzen als “de beste zanger en persoon met wie we ooit hebben gewerkt, een heel bescheiden persoon.”
Rolling Stone magazine prees Dio met deze woorden: “Het waren niet alleen zijn machtige stembanden die hem Ronnie James Dio maakten – het was zijn morele ijver… wat altijd opviel was Dio’s woedende medeleven met de verloren rock & roll-kinderen in zijn leven. Dio deed nooit alsof hij een van de kinderen was – hij zong als een volwassene en verzekerde ons dat we niet alleen waren in ons lijden, en op een dag zouden we er zelfs trots op kunnen zijn het te overwinnen.’
Op 10 juli 2011, parallel aan Dio’s verjaardag, hield zijn geboorteplaats Cortland, New York een dag lang evenement met veel lokale bands en talent uit het centrum van New York ten voordele van de Stichting Stand Up and Shout Cancer voor kankeronderzoek en Dio Herdenkingsconcert. Een deel van de opbrengst van het evenement ging naar een herdenkingsmuziekbeurs voor de plaatselijke middelbare school in zijn naam.
Op 31 maart 2014 werd het tribute-album Ronnie James Dio This Is Your Life uitgebracht. Het werd georganiseerd en geproduceerd door Wendy Gaxiola, waarbij de albumopbrengsten ten goede kwamen aan het Ronnie James Dio Stand Up and Shout Cancer Fund .
Op 6 augustus 2016 maakte een hologram van de zanger, gemaakt door Eyellusion, zijn livedebuut op het Wacken Open Air Festival. Een tweede hologram werd gemaakt voor een volgende wereldtournee, die begon op 6 december 2017 in Bochum, Duitsland.
Op 18 januari 2017 werd Dio ingewijd in de Hall of Heavy Metal History.
Om zijn muzikale nalatenschap nog te laten klinken, wordt er in 2010 de band “Dio Disciples” opgericht met oud DIO leden. In navolging van de Dio Disciples, weten de oudleden van het eerste uur een zanger een strikken. De groep The Last In Line is een feit. Met Vivian Campbell (Def Leppard) gitarist van o.a. de albums “Holy Diver”, “The Last in Line” en “Sacred Heart”. Op bas Jimmy Bain, die ook op de eerste 3 albums van de partij is. Op drums Vinny Appice, die eveneens op deze albums de stokjes in de hand heeft, maar ook op Dio’s band Heaven & Hell van de partij was. Zowel Bain als Appice keren regelmatig terug op het oude nest, wat niet het geval is met Campbell. Claude Schnell neemt de toetsen voor zijn rekening, deze was ook al te horen op de albums 2 & 3.
Als zanger wordt Andy Freeman bij de groep gehaald en de groep heeft serieus plannen om een album op te nemen. Maar voorlopig laten ze de oude DIO tijden herleven. In november is de releasedatum bekend. Last In Line komt met het album “Heavy Crown” genaamd. Alle overgebleven leden van het eerste uur zijn van de partij. Releasedatum is 19 februari. Een triest bericht komt via Vivian Campbell in het nieuws, ter voorbereiding op de release is er een promotour met Def Leppard. De “Hysteria on the High Seas” cruise. Op de vooravond overlijdt bassist Jimmy Bain op het cruiseship ten gevolge van longkanker. Bain is op 68 jarige leeftijd overleden, op 23 januari. Het optreden op de dag erna wordt afgelast. Bain is nog op 20 janauri voor het laatst te zien, tijdens een optreden met de Last in Line. Op de cruise wordt een paar dagen later een tribute georganiseerd als eerbetoon aan Jimmy Bain.Toch krijgt dit project een vervolg in februari 2019 de oud Dio-leden Campbell en Appice komen met het tweede album II genaamd. Dit album wordt opgedragen aan Jimmy Bain.
In 2018 was er tevens een album van andere oud Dio leden, de band laat hun album verschijnen onder de band naam Dream Child. Inspirator achter dit album is gitarist Graig Goldy. De erfenis en invloed van Dio kent geen grenzen, met zoveel groepen / artiesten die nog steeds geïnspireerd zijn door de geweldige rock- en metal-erfgoed die we samen met “Dio’s Disciples” en “Last in Line” hebben. Wordt nu aangevuld met “Dream Child” bestaand uit 3 voormalige leden van Dio. De Band bestaat uit Goldy, samen met andere bekende rock veteranen, bassist Rudy Sarzo ( Quiet Riot , Ozzy Osbourne , Dio, Whitesnake ) en drummer Simon Wright ( AC/DC , Dio ), Aangvuld met gitarist / toetsenist Wayne Findlay ( MSG ) en frontman Diego Valdez (Helker), Dream Child biedt een indrukwekkende “Until Death Do We Meet Again” album uit, dat terug grijpt naar de magische vervlogen jaren van iconische hardrock actst als Dio, Deep Purple en Rainbow. Songwriter Craig Goldy ( Dio , Giuffria , Rough Cutt ) verklaart “Ik wil de ‘holy shit’-factor terug in de rock brengen. Goldy heeft zijn gewenste “factor” met succes toegepast op de debuutrelease van zijn nieuwste supergroep, Dream Child . Wanneer je het album luistert hoor je direct waar Goldy op doelt. De muziek ademt Dio uit.
