Mr.Big-Lean into it
Jaar van Release: 1991
Label: Atlantic Records
De periode van ongeveer 1985 tot 1992 was beroemd (of berucht, afhankelijk van je standpunt) vanwege de opkomst van melodieuze hardrock, waar succes evenzeer werd afgemeten aan hoe groot het haar was, hoe groot het algehele geluid was, hoe hoog de zanger kon zingen en hoe snel de gitarist de gekke solo’s kon voortbrengen.
Originaliteit was niet noodzakelijkerwijs een must. Voor elk absoluut juweeltje van een band van een album stonden er twee of drie fatsoenlijke albums daarnaast was het over het algemeen vreselijk en probeerde ze een graantje mee te picken van het succes in het genre. Maar af en toe vond er een soort verschuiving plaats en kwam er een band langs die de rest van het podium blies. De Amerikaanse supergroep Mr.Big is zo’n band!
De hoeveelheid talent dat in Mr Big schuilt is ronduit verbazingwekkend: gitarist Paul Gilbert, een gitarist uit de Shred-Metallers -school van Mike Varney, en voorheen lid van Racer X, is een man met een verbluffende techniek. Wat hij niet op een gitaar kan, is het vermelden niet waard. Voeg daar basvirtuoos Billy Sheehan aan toe, die op de planken had gestaan met de soloband van voormalig Van Halen-zanger David Lee Roth naast gitaargenie Steve Vai, drummer Pat Torpey (die helaas in 2018 overleed) die had gedrumd met John ‘St Elmo’s Fire’ Parr en Belinda Carlisle en hier was een match made in Heaven. Om het viertal te complementeren is Babyface-zanger Eric Martin een goede keus, die een redelijk succesvolle solocarrière achter de rug had en wiens stem bergen kon (en nog steeds kan) verzetten, en je hebt de kers op een heel zoete taart!
Het debuutalbum Mr Big uit 1989 was een verademing. Het was niet de gebruikelijke, overgeproduceerde, gelaagde album, waar de late jaren tachtig terecht beroemd om waren, maar had in plaats daarvan een rauwe charme die, gekoppeld aan ongelooflijk melodieuze songwriting en uiterst briljante virtuoze uitvoeringen, indruk maakte op zowel critici als rockfans. Dit was echter niets vergeleken met wat in 1991 volgde met het ongelooflijke ‘Lean Into It’.
Lean into It is het tweede studioalbum van de Amerikaanse rockband Mr. Big , uitgebracht op 26 maart 1991. De doorbraak van de band, Lean into It, piekte op nummer 15 in de Billboard 200- hitlijsten, terwijl de single To Be with You ” werd het eerste en enige nummer van de band dat nummer 1 bereikte in de Billboard Hot 100 . De opvolger, “Just Take My Heart”, was een top-20-hit, met een piek op nummer 16 in de Billboard Hot 100 .
Met ‘Lean Into It’ wist de band net genoeg van de rauwe kracht van het debuut te behouden, terwijl er toch iets meer glans aan het totaalgeluid werd gegeven, waarbij vooral de gitaren een scherpere en krachtigere toon kregen. Ze hebben ook, enigszins de lat ook hoger gelegd op het gebied van songwriting. “Lean Into It” is het masteralbum van Mr Big. Het is een van de referenties die je absoluut een keer in je leven gehoord moet hebben.”
Een of meer bandleden hadden de hulp bij het schrijven van elk nummer op het album van prominente songschrijvers als Jeff Paris, Jim Valance en Andre Pessis. Het resultaat is een album dat, ondanks dat het slechts op nummer 49 staat in Rolling Stone’s ‘Top 50 Hair Metal albums aller tijden’, een steenkoude klassieker is en de tand des tijds ongelooflijk goed doorstaat.
Opvallende nummers blijven de geweldige opener ‘Daddy, Brother, Lover, Little Boy (The Electric Drill Song)’ die de boel op majestueuze wijze aftrapt, met de nu beruchte dual electric drill-solo waarin Gilbert en Sheehan hun instrumenten bespelen in harmonie met elektrische boormachines waaraan plectrums zijn bevestigd. “Alive and Kickin’” is niets meer dan een hardrocker met soulvolle zang en een moordend refrein.
Helemaal te gek, ronduit geweldig! ‘Green Tinted Sixties Mind’ is nog steeds zo heerlijk melodieus als het moet zijn, waarbij het gitaarintro er een is die veel gitaristen wilden spelen, maar simpelweg niet onder de knie konden krijgen. De gitaarsolo hier is een toonbeeld van melodieuze terughoudendheid, wat bewijst dat virtuozen niet altijd in elk nummer hoeven te pronken. “Green-Tinted Sixties Mind” dat de zeer mooie harmonieën van de stemmen van de vier muzikanten benadrukt. Het nummer ‘CDFF Lucky This Time’ van Jeff Paris is het soort AOR songwriting dat als standaard zou moeten gelden in het genre. De lagen van klinkende cleane en rauwe gitaren en massale samenzang maken dit nummer van begin tot eind één perfect nummer . ‘Voodoo Kiss’ is een nummer met een kick-ass akoestische bluesintro voordat de grote riffs en het refrein los barsten.
Kant 2 begon met een andere poprocker, “Never Say Never”, mede geschreven door de Canadese Jim Vallance. Pakkend maar niet buitensporig.
Dan krijgen we natuurlijk de ballads. De eerste ballad is mede geschreven door Andre Pessis en is ‘Just Take My Heart’ dat, ondanks dat het een veel algemenere AOR-structuur heeft, simpelweg slaagt vanwege de kwaliteit van de prachtige zang van Eric Martin en de prestaties van de rest van de band.
“My Kinda Woman” is het volgende nummer, waarvan de hoofdriff onvermijdelijk tussen de vingers van elke gitarist-leerling doorging.
Dan zijn er de meer bluesachtige momenten – ‘A Little Too Loose’ begint als een raar blues-achtig intro voordat het explodeert in een mid-tempo, door blues beïnvloede tour-de-force.
Road To Ruin’ begint geheel acapella en bewijst dat Eric Martin niet de enige in de band is met een geweldige zangstem. Er zit nog een geweldig refrein tussen de enorme riffs en die heerlijke harmonieën en tillen het daardoor nog verder naar een hoger niveau.
Over de kwaliteit van een nummer als ‘To Be With You’ valt simpelweg niet te twisten. Ja, het is puur akoestisch, ja, het is een slap liefdesliedje en ja, het is irritant pakkend tot het punt waarop je wilt schreeuwen, maar het is ook behoorlijk briljant en de tijd heeft de kwaliteit ervan niet verminderd.
‘Lean Into It’ is een klassiek album van een fenomenaal getalenteerde groep muzikanten. Het is en is altijd zoveel meer geweest dan zomaar een Hair Metal-album.
Voor degenen die het destijds hebben gemist, maar die houden van zeer melodieuze hardrock, gespeeld en gezongen door een van de beste zangers en muzikanten ter wereld, zou het een essentiële aankoop kunnen zijn en zeker niet misstaan in hun collectie!
