Kingdom Come-Twilight Cruiser
Jaar van Release: 1995
Label: Viceroy
Nou, Lenny Wolf en Kingdom Come zijn niets anders dan consistent. Er is hier geen sprake van een trendsprong. In plaats daarvan blijft Wolf dezelfde paden bewandelen die hij heeft afgelegd sinds de allereerste Kingdom Come-release. Hoewel de muzikale richting hetzelfde blijft, maakt Wolf niet alleen maar hetzelfde album steeds opnieuw. “Twilight Cruiser” is een zeer melodieus, ietwat melancholisch album. Het Zeppelin -achtige geluid is er nog steeds, maar wordt getemperd door een veel emotionelere en persoonlijkere benadering. Het album opent met het nummer “Always On The Run” eigenlijk een typisch Kingdom Come nummer, dat ook op een ander album had kunnen staan, behalve de eerste 2 albums, die wat mij betreft net een stukje beter zijn. Dat wil niet zeggen dat er hier geen zware riffs en hardrock-punch op staan. Nummers als “Hope is On Fire” en “Gonna Change” hebben wat meer scherpte. De basis van het album is echter melodie, melodie en nog eens melodie. Het titelnummer “Twilight Cruiser” is misschien toch wel een van de betere nummers van het album, muzikaal gezien. Ik vraag me af of dit nummer in 1989 was uitgebracht geen grote hit zou zijn geweest. Het keyboardzware nummer heeft een aanstekelijke melodielijn. Dit nummer is alleen al de prijs waard. “Janine” is een melancholisch, op blues gebaseerd ballade-achtig nummer dat ook veel melodie en een geweldige melodie bevat. Mijn persoonlijke favoriet. Markus Deml is de leadgitarist op dit album en speelt met veel gevoel, zeker op bluesy nummer als “Janine”. “Hope Is On Fire” is weer een heerlijk Rock ‘n’ Roll nummer in hun eigen typerende stijl. “Thank You All” begint met een akoestisch intro, het vervolg gaat als een uptempo nummer, met een goed opgebouwd refrein, een andere favoriet. “Rather Be On My Own” opent met een langzame beat, waarbij de toetsen prominent aanwezig zijn en kabelt in het zelfde tempo voort, voor mij geen hoogvlieger. “Can’t Put Out And Not Take Back” wederom een Rock ‘n’ Roll nummer met een stuwend basritme echter niet het nummer dat het album naar een hoger level tilt. Op naar het volgende nummer “Cold Ground” in dit nummer weerspiegelt de zang van Lenny Wolf die van Robert Plant, wat de gebruikelijke vergelijkingen zal opleveren. “I Don’t Care” heeft de Kingdom Come vibe, maar in een langzamer ritme met een aanstekelijke gitaaropvullingen. Uit een ander vaatje tapt “Gonna Change” een sterke track, met een geweldige emotionele zang van Lenny. Afsluiter op het album is “Should Have Known” ook weer een nummer in de Kingdom Come traditie, maar helaas niet verrassend. Kingdom Come heeft met “Twilight Cruiser” een goed album afgeleverd, maar je hoopt net op wat meer, als je kijkt naar de eerste twee albums, die toch wat meer gevarieerder waren. Dat is dan ook tevens het nadeel je gaat de albums vergelijken met hun eerder werk, terwijl het album op zich een prima album is.
Geef een reactie