Talisman-Genesis

Talisman-Genesis

Jaar van Release: 1993

Label: Dino

Het debuut van Talisman deed het best goed in Zweden, maar voor Jeff Scott Soto werd het destijds slechts als een zijproject gezien omdat hij bezig was met zijn band Eyes. Marcel Jacob hield Talisman nog steeds in leven. Nu Jeff weg was, vertrok Jason Bieler om zich te concentreren op Saigon Kick en alle anderen vertrokken,  en Marcel had een band nodig. Na veel zoeken vond hij de 19-jarige gitarist Fredrik Akesson. Kort daarna kwam hij een oude schoolvriend tegen, Matti Alfonzetti, die als zanger zou optreden. Ze schreven en stelden enkele demo’s samen voor het label.Er vond echter een managementwisseling plaats bij het label en het succes van het debuutalbum kon hen niets schelen, dus pakte Marcel zijn spullen en vertrok. Ze probeerde het album ergens anders onder te brengen, maar na zes maanden hadden ze nog steeds niets en besloot Matti te vertrekken. Marcel liet zich niet afschrikken en bleef de demo zonder zanger rondsturen. Eindelijk was Dino Records geïnteresseerd in de band. Ze wilden Jeff terug op zang. Ze wisten van het succes van hun debuut met Jeff en ze hielden van dat geluid. Voor Marcel was dat niet erg. Marcel besloot contact op te nemen met Jeff en bij te praten. En binnen 3 weken na dat telefoontje zaten de twee weer samen in de studio om het volgende Talisman-album op te nemen.

Talisman op dat moment waren Marcel Jacob, Jeff Scott Soto en Fredrik Akesson (nu bij Opeth) en gingen ze aan de slag. Ze hadden geen drummer meer toen Jakob Samuel vertrok, dus Marcel verzorgde al het drumwerk via een machine en het baswerk. Ze namen het album op in december 1992 en op 7 juli 1993 werd het album uitgebracht. Het kreeg zelfs enige internationale belangstelling, en niet alleen in Zweden.

“Time After Time” trapt het album af en het was een nummer dat zijn oorsprong vond tijdens een soundcheck op tournee voor het debuutalbum. Het nummer begint met wat tokkelen en dan een funky basgroove en dan explodeert het in een zwaar rocknummer. Jacob’s bas staat centraal en zorgt voor een funk-up groove en de riffs van deze 19-jarige virtuoze gitarist vormen een recept voor een meesterwerk. De zang van Soto is krachtig en toch zo melodieus en het refrein is pakkend en. Wat een manier om het album te starten.

Het volgende nummer is “Comin’ Home” , wat eigenlijk het eerste nummer was dat voor het album werd geschreven. Het combo van Jacob en Akesson is het nieuwe dynamische duo van bas en gitaar. Het nummer bevat metalriffs, terwijl het melodieuze geluid behouden blijft met de kenmerkende zang van Soto.

De eerste single van het album en een klassiek Talisman-nummer is “Mysterious (This Time It’s Serious)” en het houdt het feestje gaande. Als dit nummer drie jaar eerder uit zou zijn gekomen, had je meteen een enorme radio- (en MTV-)hit gescoord. Een funky hardrocknummer.

“If You Could Only Be My Friend” brengt nog meer funky hardrock. Ik denk dat als de belangrijkste songwriter de bassist is, de bas zwaarder zal staan in de nummers en bij Talisman is dat zeker. Het spel van Marcel is herkenbaar. De bas gaat regelrecht door in “All or Nothing”. Het bliksemsnelle tempo zorgt ervoor dat je zeker in beweging komt. De solo is een 1 tweetje voor de bas en de gitaar. Tijd om op adem te komen is er niet, want het ene nummer na het andere beukt erin.

Dan wordt het voor het eerst langzamer met de eerste ballad “All I Want” . Het nummer is gebaseerd op piano en begint met alleen de piano en Soto op zang. De piano wordt feitelijk bespeeld door de toenmalige vriendin van Jeff, Julie Greaux (Billy Idol & Axel Rudi Pell). De band komt tussenbeide en voegt kracht toe aan de ballad.

Het volgende opent met een bassolo begeleid door een zwaar beukende basdrum. “U Done Me Wrong” begint de tweede helft van het album. Het nummer volgt dezelfde formule als de rest en werkt daardoor prima.

“I’ll Set Your House On Fire” is weer een echt rocknummer en deze keer zijn de gitaarriffs wat minder gepolijst. Er is een verandering, een andere tempo, een donkerdere toon en een zwaardere groove en de gitaarsolo is kort en krachtig.

Een andere rocknummer “Give Me A Sign” was oorspronkelijk een Matti-nummer waarvan ze de tekst hadden aangepast, zodat Jeff het zich eigen kon maken en dat deed hij. Niet zo heavy als voorgaande nummers. De zang van Jeff is melodieus en sterk, maar het nummer is een beetje saai vergeleken met de vorige nummers. De goedmaker is het heerlijke gitaarwerk.

Meer funky hardrock komt met volgende “Lovechild” . Marcel legt wat magie op de baslijnen. Jeff maakt van de zang weer een melodieus feestje. Dit is een wat langzamere rocknummer met minder power.

De dramatische, georkestreerde keyboardopening van “Long Way To Go” is het slot nummer. De zang van Jeff is gewoon weg  goed en hij levert opnieuw een geweldig optreden af ​​. Nog een geweldige solo van Fredrik. Julie staat hier ook op, maar dan als achtergrondzang. Achteraf gezien wellicht het beste Talisman album.