Escape-Hyp-Selfnosis
Jaar van Release: 1993
Label: Magada
Deze Canadese groep uit begin jaren 90, uit Ottawa, Ontario, heeft helaas slechts 1 CD uitgebracht. Hyp-Selfnosis is gevuld met goed geschreven en melodieuze deuntjes. Hoogtepunt is de buitengewone zang van Charlie Thompson, de belangrijkste songwriter, leadzanger en gitarist van de band. De groep toerde eind jaren ’80 tot midden jaren ’90 behoorlijk actief door zowel Canada als de VS. De bandleden zijn: Chuck Thompson Zang, gitaar,Michael Goyette gitaar, Mike Thomas bas, Gareth Roberts, keyboards en Carl Gervais, drums
In de hardrockera veelbelovend, maar met een vleugje melodieuze rock en dit was hun enige album met een zeer solide stem, hoewel ik dat toegeef. de band heeft een sterke gelijkenis met Harem Scarem, sterk beïnvloed door riffs en refreinen die wel wat wegstaan van de hardrock. Klinkt veelbelovend, goede nummers waaronder de ballad “I The Clown” die goede is opgebouwd met een geweldige tekst!! Eén ding om toe te voegen: deze band is in 2008 herenigd, waarschijnlijk om het album nog een keer uit te brengen, maar daarna hebben we niets meer van hun gehoord.
Dit is een goede melodieuze hardrock release. Goed geluid, goede zang, goede nummers en over het geheel genomen een goede solide melodieuze hardrock cd. Het begint lekker bombastisch met het nummer “One Chance” een lekker uptempo nummer met een goed refrein, als ze deze lijn weten door te trekken met ik verkocht. “Give Me Love” start met een gitaarsolo, de verwachting zijn hooggespannen, wederom uptempo, maar minder sterk als het openingsnummer. Het volgende “Nothing To Gain” begint met beukende drums en dan valt Charlie en werkt het naar het refrein. “When You’re Dreaming” heeft intro met toetsen en akoestisch gitaarwerk. De zang valt sterk in. Hierna valt de complete band in en is het afwisselend “hard” rock nummer, zou het eind jaren 80 geweldig hebben gedaan. ‘Bed of Roses’ is een van mijn favorieten en neurie je zo mee, nee niet echt een slecht deuntje. “Wind Me Up” is waarschijlijk de enige misser op dit album. Voor het overige klinkt het veelbelovend, waaronder de ballad “I The Clown” die goed is opgebouwd met een geweldige tekst!! “Coming Across” dit is een regelrechte rock ‘n’ roll nummer een vreemde eend in de bijt. Het album is aan de korte kant met 8 nummer en totale speelduur van nog geen 33 minuten.
Niet baanbrekend, maar wat is dat tegenwoordig eigenlijk?.Een echte aanrader, een klein juweeltje om in de collectie te hebben, deze is moeilijk te verkrijgen.
Geef een reactie