Rendezvous Point-Dream Chaser
Jaar van release: 2024
Label: Long Branch Records
De Noorse progressieve metalband Rendezvous Point bestaat al veel langer dan de meeste mensen beseffen, met hun debuutalbum in 2015. Sindsdien is het vijftal indruk blijven maken en staat klaar om hun derde volledige album Dream Chaser op 21 juni uit te brengen via Long Branch Records . Zal deze release voortbouwen op hun toch al indrukwekkende evolutie? Het antwoord is ja. Het nieuwe album van dit kwintet, volgt vijf jaar na hun ook al veel geprezen Universal Chaos uit 2019, dat zelf vier jaar na hun debuut Solar Storm uit 2015 kwam. Rendezvous Point komt uit Kristianstad, Noorwegen. De band, opgericht in 2010, bestaat uit Leprous-drummer Baard Kolstad, toetsenist Nicolay Tangen Svennæs (Ihsahn, Bernhoft, Emilie Nicolas), zanger Geirmund Hansen, gitarist Petter Hallaråker en bassist Gunn-Hilde Erstad. Dit vijftal studenten aan de universiteit Kristiansand hebben wederom de lat hoog gelegd. ‘Dream Chaser’ is nu hun derde album. En de band bevestigt de verwachtingen. Dit is heel goede, toegankelijke progressive rock / metal. Acht leuke, relatief korte (toch voor dit genre) nummers, formidabel gebracht door topmuzikanten en formidabel geproduceerd: wat een sound.
Dit album combineert moeiteloos de beste elementen van progressieve muziek, waardoor een geweldg geluidstapijt onstaat dat menig luisteraar zal boeien. Van ingewikkelde ritmes tot complexe melodieën.
De opener, ‘Don’t Look Up’, is een catchy up tempo nummer waardoor je al direct in de mood bent. Wat een vrolijk nummer en hier hoor je direct al dat drum, keyboards en zang van een erg hoog niveau zijn. De eerste single van het album, “ Oslo Syndrome ”, wordt nu gestreamd naast een videoclip die de ingewikkelde muzikaliteit en thematische diepgang van de band belichaamt. ‘Oslo Syndrome’ is dan een stuk harder en de zang is anders maar weer erg goed. Hier horen we fenomenaal goed gitaarwerk en opnieuw klasse drumwerk. ‘Utopia’ gaat op dit elan verder met zwierige keyboards, en drumwerk waar Neil Peart (Rush) zeker zijn goedkeuring zou aan geven. Een echt pareltje is ‘Presence’ met strakke riffs, erg goede bass, erg krachtige en zuivere zang, geslaagde tempowisselingen en opnieuw die fenomenale drums.
The Tormented grijpt vrijwel onmiddellijk je aandacht met gespannen synths en geweldige instrumentatie. Vooral de gesproken woordfragmenten doen verontrustend aan. Still Water kiest voor plechtige, subtiele pianointro om de weg te wijzen, naar een opbouw. De sfeer en toon zijn hypnotiserend en lokken je naar elke noot en nuance. Het feit dat dit stuk langzaam opbouwt en niet zomaar plotseling ontploft, speelt in zijn voordeel, omdat het de opbouwende orkestrale elementen meer impact zal hebben – een passende afsluiter.
Tja, hier staan eigenlijk alleen maar goede nummers op. Dit is moderne prog van de bovenste plank. Geen ellenlange nummers, overdreven keyboards maar gewoon rechttoe, rechtaan leuke, bij momenten stevige, nummers waardoor dit voor een heel groot publiek is bestemd. Ik zou niet weten welke muzikant er bij deze band bovenuit steekt: alles is immers van een heel hoog niveau. De synergie tussen deze muzikanten is voelbaar en compleet een samenhangend geluid dat de grenzen van progressieve metal verlegt. Elk lid brengt zijn eigen unieke talenten en invloeden mee, wat resulteert in een rijk en dynamisch sonisch landschap. Het vermogen van de band om technische bekwaamheid naadloos te combineren met emotionele diepgang onderscheiden hen in het genreSterk album van een sterke band dus.
Rendezvous Point verdienen veel meer krediet dan ze tot nu toe hebben gekregen. De melodieën die rijkelijk verspreid zijn over deze release zijn een genot om naar te luisteren en het is verfrissend om een band te horen die het vermogen bezit om technisch flamboyant te zijn, maar niet de behoefte voelt om het elke seconde door je strot te rammen. Als dit getalenteerde collectief tot nu toe onder je radar is gebleven, is dit het ideale introductiepunt.