Timechild – Blossom & Plague
Jaar van release: 2023
Label: Mighty Music
Timechild is een Deense progressieve, heavy rockband die in 2020 in Kopenhagen werd opgericht. Het geluid is een mix van progressieve rock en heavy metal, gedomineerd door krachtige leadvocalen en karakteristieke dubbele gitaren, die samen een unieke Scandinavische sound creëren. Sinds Timechild eind 2021 het debuutalbum “And Yet It Moves” uitbracht, is het snel gegaan voor de band. Toprecensies van zowel Deense als internationale media, Deense tours met Jesper Binzer (DAD), Thundermother en Artillery, concerten in enkele van de grootste clublocaties en rock- en metalfestivals in Denemarken. In 2023 zal de band voor het eerst de landsgrenzen oversteken om op tournee te gaan door Europa.
Nu is de band terug met het langverwachte tweede album “Blossom & Plague”, dat wereldwijd wordt uitgebracht via Mighty Music. Het heavy en dynamische geluid en de teksten van de band hebben op deze plaat een wending genomen in een meer progressieve en duistere richting.
Het album is wederom geproduceerd, gemixt en gemasterd door Soren Andersen (Glenn Hughes, Phil Campbell, Jesper Binzer). Met zijn ruime ervaring binnen het genre, zowel als producer als muzikant, was Soren een natuurlijke keuze toen de nieuwe visies van de band tot leven moesten worden gebracht. Het resultaat zijn acht sterke en unieke tracks, die breed het dynamische bereik en de artistieke visies van de band laten zien.
We zijn dan ook enorm benieuw hoe de band geëvolueerd is en hoe dit tweede album klinkt. Zelf stellen ze dat ze iets meer de progressive rock kaart hebben getrokken en dat het geheel een stuk donkerder klinkt qua klankkleur. Twee gegevens die we meenemen en die we uiteindelijk ook moeten beamen. Het viertal – Daniel Bach (bass, backing vocals), Martin Haumann (drums), Birk(gitaar, backing vocals) en Anders Folden Brink (voacls, gitaar) – zorgen op dit nieuwe album voor acht tracks. Opener ‘The Dying Tide’ wordt al meteen opgedeeld in drie stukjes waarvan ‘Part I’ het album opent en instrumentaal is. ‘Part II’ laat al meteen een pak progressieve elementen los: de talrijke wisselingen in tempo en ritme zorgen al meteen dat dit geen hapklare brok muziek is geworden. Voeg daar dan het gebruik van uiterst krachtige vocalen aan toe die lichtjes rauw klinken en een heel cleane vocalen en wat samenzang of koorzang en ook op puur vocaal vlak krijg je al een pak variatie aangeboden. Op dat elan gaat ‘Part III’ verder waar de heren blijven spelen met tal van verschillende tempo’s en ritmes die ook verschillende graduaties aan kracht bevatten. Terwijl ‘Call Of The Petrichor’ nog eerder kalm en rustig opent, wordt je plots meegesleurd in een rollercoaster waar kracht en dreiging van uit gaat om dan te gaan spelen met die twee uitersten (rustig en kalm tegenover furieus en krachtig). Nog een intense track krijgen we met ‘Hands Of Time’ dat nog een stukje donkerder wordt ingekleurd, maar opnieuw een pak wisselingen in tempo, ritme en kracht te verwerken krijgt. De openingsfase doet hier een ergens een belletje rinkelen, maar bij welke band we precies moeten zijn, weten we niet direct. Met ‘Buried In Autumn’ krijgt het nummer een mooi vervolg zonder dat de heren daadwerkelijk iets gaan kopiëren. Ook hier denken we dat we sommige stukjes reeds kennen van een andere band, maar opnieuw kunnen we er onze vinger niet opleggen. Tijdens ‘The Sign’ blijft het kwartet ons uitdagen om alle wendingen in kracht, tempo en ritme te volgen. Het nummer kent, als je het ons vraagt, een rustiger opbouw die naar doom neigt, maar het nummer kent even goed heel heftige en energieke passages. Nog meer variatie in tempo, ritme, kracht en duisternis krijg je met het afsluitende ‘Only Our Shadows Remain’ zodat Timechild met dit tweede full-album bewijs levert van hun kunnen. We zijn er dan ook van overtuigd dat deze band een mooie muzikale carrière kan uitbouwen.
Geef een reactie