Journey – Freedom
Jaar van release: 2022
Frontier Records
Van het originele Journey is behalve gitarist Neal Schon weinig meer over. Nou ja, en de sound dan. Het mag misschien meer dan veertig jaar na de onverwoestbare klassieker Don’t Stop Believin’ zijn, de muziek van Journey pik je er nog altijd zo uit.
Journey teert op een vast recept en knijpt dat tot de laatste druppel uit. Met zanger Arnel Pineda als vervanging van de legendarische Steve Perry is Journey bovendien nauwelijks doorgegroeid, maar probeert het vooral zijn decennia-oude sound telkens te imiteren.
Populair, bekend en consistent, zo kan 50 jaar Journey worden omschreven. Het begon allemaal in 1973 in San Francisco toen Neal Schon en Gregg Rolie de band begonnen. Wat zich daaruit ontwikkelde is indrukwekkend.Niet alleen dat Journey de ontwikkeling van melodieuze rock gedurende vijf decennia aanzienlijk heeft beïnvloed. Het hoogtepunt van deze uitzonderlijke carrière was hun opname in de Rock and Roll Hall of Fame in 2016.
Journey, brengt al jaaaaaaarenlang muziek dat je kan vergelijken met een pot dikke vette siroop. Maar wel siroop van een A-merk. En dat wordt nog steeds héél erg gesmaakt door een (groeiende) schare fans, van ouwe getrouwen tot nieuwe, want die laatste blijken er nog steeds bij te komen. Freedom is ook helemaal geschreven op de Amerikaanse markt en zal daarbuiten geen potten breken. Songs voor de radio en arena’s. Songs die luidkeels zullen meegekweeld worden en songs waarbij de tranen overvloedig zullen vloeien.
Oerlid/oprichter en top schredder Neal Schon wilde in een bepaald nummers de ‘punky rendition’ van Any Way You Want It weergeven. Nummers schrijven zoals hij destijds Wheel In The Sky uit zijn machtige pen perste. Is hem dat gelukt? Natuurlijk niet. Freedom mag je wel situeren tussen Frontiers (1983) en Raised On Radio (1986). Een album barstensvol radiovriendelijke poprock met hier en daar een vleugje soul en af en toe geweldig gitaarwerk. Don’t Give Up On Us (waarom zouden we?) heeft de intro helemaal gestolen van Seperate Ways, maar is verder een aangenaam liedje. Laat me ook vlug het eeuwige gezeik over de band en hun voormalige (iconische) zanger van de baan helpen: Arnel Pineda doet het opnieuw geweldig en is niet meer uit deze lineup weg te denken. Steeds meer laat hij ook, zij het nog veel te voorzichtig, een eigen geluid horen, o.a. tijdens het openingsnummer. Ballads zijn vanzelfsprekend ook veelvuldig aanwezig, sommige op het kleffe af, al zijn Still Believe In Love en Live To Love Again best te pruimen.
De drijvende kracht en de enige overgebleven oprichter is gitarist Neal Schon, die er altijd in is geslaagd om nieuwe kracht voor Journey te ontwikkelen uit bezettingswisselingen. Naast Schon bestaat de huidige line-up uit ervaren Journey-leden toetsenist Jonathan Cain en Randy Jackson op bas. De laatste jaren kregen enkele bezettingswisselingen in de groep en verschillende rechtszaken tussen huidige en voormalige leden meer aandacht dan het gepraat over nieuwe muziek. Voormalige leden Ross Valory (bas) en Steve Smith (drums) werden ontslagen door bandleiders Neal Schon (gitaar) en Jonathan Cain (keyboards) wat leidde tot rechtszaken en uiteindelijk een ‘minnelijke’ schikking tussen de betrokken partijen. Valory en Smith werden vervangen door Randy Jackson (bas, en in 1986 ook een bandlid dat betrokken was bij het album ‘Raised On Radio’) en Narada Michael Walden (drums). Zowel Jackson als Walden hebben de groep nu weer verlaten, maar niet voordat ze klaar waren met hun bijdragen voor ‘Freedom’. Zoals je misschien hebt gehoord, voormalig drummer Deen Castronovoheeft een comeback gemaakt maar speelt niet op ‘Freedom’. Wel is hij als leadzanger betrokken bij het nummer, “After Glow” . Live doet Deen Castronovo op drums ook weer mee. Uiterst belangrijk voor het geluid van Journey is de zang. Journey heeft altijd uitzonderlijke artiesten in hun selectie gehad, denk aan Steve Perry en ook Jeff Scott Soto. Sinds 2007 neemt Arnel Pineda de microfoonpositie in en met zijn zachte en tegelijk krachtige stem weet Pineda de nummers overtuiging mee te geven. Melodie, gevoel en de juiste hoeveelheid ruwheid zorgen ervoor dat de band enerzijds met mooie melodielijnen werkt en anderzijds nooit te zacht klinkt. Zo’n elf jaar na hun laatste studioplaat ‘Eclipse’ komt Journey eindelijk met een nieuwe plaat getiteld ‘Freedom’ . De afgelopen maanden werden we al geconfronteerd met enkele singles van die nieuwe plaat en dat was een welkom teken van wat komen gaat.
Biedt ‘Freedom’ de fans nu waar voor hun geld? Na elf jaar ‘stilte’ (de langste periode tussen studio-releases) zijn er maar liefst vijftien nummers terug te vinden op ‘Freedom’. Waar ik altijd bang voor ben als er zoveel nummers op één album staan, is dat kwantiteit gelijk staat aan kwaliteit zoals bijvoorbeeld op het laatste Def Leppard album . En hoewel niet alle nummers op ‘Freedom’ even sterk zijn, wordt het toch vrij duidelijk dat ‘Freedom’ zeker een waardig Journey album is. De ritme sectie is op dreef (maar je vraagt je wel af of Castronovo wat meer power zou hebben toegevoegd als hij achter de drumkit had gestaan) en Arnel Pineda zingt als een volleerd zanger, de erfenis waardig, die Steve Perry zoveel jaren geleden achterliet.
Expressieve nummers als ‘Still Believe in Love’ zijn net zo indrukwekkend als swingende rockers a la ‘Holdin On’. Dat laatste is een goed voorbeeld van Journey’s speelvreugde die ook terugkomt in ‘Don’t Give Up on Us’. Als je het album van begin tot eind beluistert, is het duidelijk dat Journey in 2022 net zo energiek is als in alle vijftig jaar van hun carrière. ‘Together We Run’, dat is de geest van het album en het is dan ook niet verwonderlijk dat dit nummer als opener fungeert. Ook muzikaal is het een goede beslissing om het nummer aan het begin van het album te plaatsen, omdat het perfect vertegenwoordigt waar Journey voor staat: kracht en emotie.
Vrijheid is meer dan een woord in deze wilde tijden. Het is een basisbehoefte en we beseffen dat vrijheid geen gegeven is, maar dat iedereen moet opstaan en ervoor moet vechten. ‘Freedom’ is een mooie toevoeging, want het album levert met zijn positieve sfeer een prima bijdrage. Liefhebbers van melodieuze rock mogen deze muzikale traktatie zeker niet missen.
