Thunder – All The Right Noises
Jaar van Release: 2021
Label: BMG
Sinds zanger Danny Bowes, gitarist Luke Morley en drummer Harry James na het verscheiden van hun poprockbandje Terraplane in 1989 begonnen met Thunder is er heel wat gebeurd.
Thunder is die Britse sympathieke rockband, die met vette bluesrock doorspekte hardrock zichzelf op de kaart zette middels hun debuutalbum ‘Backstreet Symphony’ in 1990. Dit album en het opvolgende album ‘Laughing On Judgement Day’ uit 1992 verkochten erg goed en leverde de band veel uitnodigingen op voor support act en Special Guest optredens bij de grote jongens als Aerosmith, ZZ Top, Def Leppard, Whitesnake en Bon Jovi.
In het begin leek het succes aan te komen waaien, maar dat momentum beklijfde niet echt. Raar genoeg brak de band eigenlijk nooit echt buiten Europa door. Japan en hun eigen Engeland blijft natuurlijk een ander verhaal. In Nederland kwam de band zelfs niet verder als het clubcircuit. In 1998 besloot de band voor de 1e keer (dit gebeurt zelfs 2 keer) de spreekwoordelijke handdoek in de ring te gooien, maar na een aantal jaren begon het vooral bij de frontmannen Danny Bowes en Luke Morley toch weer aardig te kriebelen.
Uiteindelijk waren het als eenmalig bedoelde concerten die leidden tot nieuw materiaal in 2015 met het Wonder Days-album. Sindsdien draait Thunder weer lekker, zij het met wat minder ambities. Met All The Right Noises zijn ze inmiddels toe aan het vierde album sinds die reünie.
Het vorige studio-album ‘Rip It Up’ van de Britse formatie Thunder dateerde alweer van 2017 en dus werd het weer eens tijd voor wat nieuw materiaal van dit vijftal. Natuurlijk hadden ze in 2019 ook nog de plaat ‘Please Remain Seated’ op de markt gebracht, maar dat was een unplugged album van eerder werk van de band. Op deze ‘All The Right Noises’ zijn een elftal fonkelnieuwe nummers te vinden, waarop de hardrock-elementen van de vroegere Thunder weer de boventoon voeren. De bluesinvloeden die er op het vorige album duimendik bovenop lagen, zijn nu grotendeels verdwenen en de keuze voor een meer tradioneel en melodieus hardrock-geluid is in mijn beleving erg goed uitgevallen.
Met het nieuwe album ‘All The Right Noises’ verwent Thunder ons met hun 13e studio album. Met dit album is het weer ouderwets genieten, zoals we gewend zijn van deze Britten. Alles komt weer aan bod wat deze band juist zo interessant maakt, heerlijke riffs, lekkere melodieuze rocksongs, en natuurlijke de prachtige ballads met de geweldige karakteristieke stem van de altijd vrolijke zanger Danny Bowes. De band is gelukkig alweer een aantal jaren op de goede weg!
Net als bij het laatste album met nieuw materiaal is alles geschreven door Morley, en hij nam bovendien als altijd de productie voor zijn rekening. Het album is ook in dezelfde studio opgenomen en last but not least met dezelfde muzikanten als sinds 1996, in een mix van ook weer een bekende naam in Thunderland, Mike Fraser. De grootste verandering? Een nieuwe platenmaatschappij, dat is het wel. Inderdaad, de heren zijn gewoontedieren. Dat hoor je ook in het materiaal. Het is in de basis altijd dezelfde blues geörienteerde hardrock met de nodige invloeden van Paul Rodgers, Bad Company en Free. En ja, zo zijn er meer bandjes. Maar die hebben niet de klasse van deze heren. Danny Bowes is altijd volkomen herkenbaar, met veel inhoud en volume.
Het is bijna uit te tekenen hoe het ongeveer gaat klinken. Het gitaarwerk van Luke Morley staat lekker op de voorgrond en zoals gewoonlijk zingt Danny Bowes de spreekwoordelijke sterren van de hemel. De plaat opent ijzersterk met de eerste single ‘Last One Out To Turn Out The Lights’ en het catchy refrein is na enkele luisterbeurten al niet meer uit je hoofd te krijgen. Een betere opener hadden ze niet kunnen kiezen, want het blijkt een lekker opzwepend en catchy track te zijn. Vooral de solo van Luke Morley, de achtergrondzang en de blazerssectie maakt dit een heel tof nummer. Live gaat dit nummer het zeker goed doen. Met ‘Destruction’ laat de band zich van een wat donkere kant horen. De zang is ook wat trager en zwaarder, en de sound is voor Thunder begrippen ook redelijk heavy. Lekker zwaar drumwerk en weer een sublieme gitaarsolo van Morley. Het opvolgende ‘The Smoking Gun’ heeft een ‘Wanted Dead Or Alive’ vibe. Door het bluesy akoestisch gitaarwerk waan je je zelf bijna in een cowboyfilm. Opvallend is ook de ‘talk box’ solo, erg leuk gedaan. ‘Going To Sin City’, de 1e single, is een lekkere rocker. Door het meezingbare en catchy refrein geeft deze track een party, of misschien zelfs wel een Rock Anthem gevoel. Eenmaal gehoord, en je krijgt dit nummer gegarandeerd niet meer uit je systeem! Live zal dit nummer ook erg goed aan gaan slaan. Met ‘Don’t Forget To Live Before You Die’, schotelt de band ons een heuse Led Zeppelin tribute voor. Voorzien van een vette ‘Kashmir Riff’ en vooral lekker loodzwaar drumwerk, worden de 2 Britse overleden drumbeesten John Bonham en Cozy Powel eens een dikke veer in de kont gestoken! Top!
Thunder is geen Thunder zonder ballads. ‘I’ll Be The One blijkt weer zo’n parel te zijn, met in de hoofdrol zanger Danny Bowes, die begeleid wordt door akoestische gitaar en piano. Het lijkt wel of de band patent heeft op dit soort nummers, want met ‘St. George’s Day’ leveren ze weer zon geweldige semi-ballad af. Opvallend aan dit nummer zijn de prachtige strijkers die het nummer net dat extra geeft! Kippenvel gegarandeerd!
Opvallendste track is hoogstwaarschijnlijk ‘You’re Gonna Be My Girl’, wat bij de eerste tonen gelijk een Britse Rock Sound heeft. Men hoort hier duidelijk de invloeden van een andere grote Britse band, ‘The Faces’. Met ‘Young Man’, ‘Force Of Nature’, en ‘She’s A Millionairess’ krijgen we nog een paar vette up-tempo rocksongs voor onze kiezen met stevig en opzwepende gitaar riffs en heerlijke toegankelijke refreinen. Eigenlijk is er nergens een zwak moment te bespeuren en druipt de kwaliteit van het gehele album af. Het song materiaal is ijzersterk, de sound is kristalhelder en zowel de muzikanten als de zanger zijn in absolute topvorm, dus het moge duidelijk zijn dat ook dit dertiende Thunder studio-album een schot in de roos is. Het blijft voor mij dan ook een volslagen mysterie waarom deze band, die het zeker niet onverdienstelijk heeft gedaan, niet het grote succes heeft geoogst dat ze op basis van hun geweldige songmateriaal absoluut verdiend hadden. Eenieder die kickt op kwalitatief hoogstaande melodieuze hardrock met fantastische vocalen kan dan ook niet om deze ‘All The Night Noises’ heen.
All The Right Noises maakt de volledig titel waar.