FM – Rockville

Jaar van Release: 2013

Eén van de beste melodieuze rockbands van de jaren 80 is zonder twijfel het Engelse FM. De band werd opgericht door de oud Samson leden Pete Jupp (drums) en Merv Goldsworthy (bass) maar werd vervolgens vooral de band van de broertjes Overland: zanger Steve en gitarist Chris. Steve Overland was met zijn uit duizenden herkenbare stem zeer bepalend voor het totaalgeluid van de band. De groep bracht een aantal fijne AOR-platen op de markt maar besloot midden jaren 90 het bijltje er toch bij neer te gooien. We kwamen Steve Overland vervolgens nog tegen in andere bands als The Ladder (weergaloos goed overigens) en ook de andere bandleden lieten zich niet onbetuigd in de muziekscene. Maar elke keer werd hen weer gevraagd hoe het nou zat met FM. Uiteindelijk gaf de band in 2007 voor het eerst in twaalf jaar een live optreden om in 2010 genadeloos vet terug te keren met ‘Metropolis’, één van de beste melodieuze rockalbums van de laatste jaren. En nu brengt de band dus weer een nieuw album uit, ‘Rockville’.Ik heb de melodieuze rockers van FM altijd vergeleken met hun landgenoten van Thunder. Degelijke, behoorlijke traditionele rockacts, die het vooral van hun uitstekende zangers moeten hebben. Waar Danny Bowes bij Thunder de pannen van het dak zingt doet Steve Overland dat bij het minder blues en meer AOR-georiënteerde FM. Liefhebbers van degelijke, makkelijk in het gehoor liggende rock kunnen hun hart dan ook ophalen aan Rockville.

Voor een band is het toch wel erg prettig dat je een man als Steve Overland achter de microfoon hebt staan. Die man weet mijn zijn geweldige stem van een absoluut zeiknummer nog een fatsoenlijk nummer te maken. Dat is knap. Maar gelukkig beschikt de band ook over goede songschrijvers, want zeiknummers kom ik gelukkig niet tegen. Het album opent fraai met het aan Def Leppard herinnerende ‘Tough Love’ en ‘Crave’ is opgebouwd rondom een aanstekelijke riff en fantastische zanglijnen van Overland. Om modern te klinken heeft men de fout gemaakt om her en der wat samples in de muziek te verwerken. Totaal overbodig. een nummer als My Love Bleeds is een instant-skippertje. Het zijn slechts hinderlijke misstapjes op een voor het overige erg sterk album.

Ook de koortjes in de refreinen zijn weer prima verzorgd; luister maar eens naar ‘Show Me The Way’ en ‘Better Late Than Never’ en je krijgt echt goede zin en een soort van zomergevoel. Net als een oude diesel wordt het naar het einde toe steeds beter. De uitstekende ballad The Story Of My Life wordt door Overland uitmuntend gebracht en is daarmee één van de kroonjuwelen van Rockville.Crosstown Train en het afsluitende High Cost Of Loving doen het eveneens goed.

Een meer dan degelijk album van deze AOR-veteranen. Laat deel 2 maar komen!