Darkwater – Where Stories End
Jaar van release: 2010
Label: Ulterium records
Luister je naar Darkwater, dan had dat net zo goed een willekeurige andere progmetalband kunnen zijn. Dit is zo’n cd die ik na jaren aankocht na het beluisteren op Spotify en voor referenties zou je eens kunnen kijken onder de S van Symphony X, de D van Dream Theater of bijvoorbeeld de E van Evergrey. Die kant gaat het wel een beetje op. Daarmee is dan meteen gezegd dat het met de instrumenthantering wel snor zit. Gelet op de strijkers, toetsen, gelaagde zang. Er valt verder op deze plaat niet veel aan te merken, misschien dat het véél te gelikt geproduceerd is.
Net als bijvoorbeeld Seventh Wonder, Cloudscape en Andromeda haalt de band de inspiratie bij de gevestigde namen binnen de Prog Metal en doet vervolgens haar best daar een eigen draai aan te geven. Darkwater kiest voor een laagdrempelige aanpak met veel toetsenwerk op de voorgrond en een soepele zanger. De nummers zijn toegankelijk en dat is ook wel eens lekker.
Een zeer commercieel en eigentijds uitje van Darkwater. Darkwater’s tweede album, Where Stories End , toont een band met echte beheersing van hun materiaal, resulterend in negen goed in elkaar gestoken nummers, die fans van de stijl zeker eens moeten beluisteren.
Opener “Breathe” en het volgende nummer van acht minuten “Why I Bleed” zijn perfecte voorbeelden van Seventh Wonder’s, lichte maar uitdagende kijk op het genre, terwijl closer “Walls Of Deception” en het aanstekelijke “In The Blink Of An Eye” hadden op het album Waiting In The Wings niet hadden misstaan. De aanpak van Darkwater is meer simplistisch dan die van Seventh Wonder, meer gecentreerd op het cleane geluid van zanger Henrik Bath. De nummers zijn allemaal catchy en vrij somber, ondanks de popachtige zanglijnen. Met nummers als “Into The Cold” en het vrij uitstekende “Queen Of The Night” zijn de toppers van het album.
Toch een goed album, wanneer Darkwater meer originaliteit in de strijd gooit en hiermee hun eigen herkenbaarheid toevoegt, kan dit tot hopelijk iets moois opbloeien voor album nummer drie.