Khymera – The Greatest Wonder

Jaar van release: 2008
Label: Frontiers Records

Wat oorspronkelijk als een project begon, begint nu zo langzamerhand toch op een echte band te lijken want met ‘The Greatest Wonder’ is het geesteskind van keyboardspeler Daniele Liverani (Genius) al toe aan zijn derde release. Nadat Steve Walsh (Kansas) na de overigens zeer geslaagde debuutplaat afhaakte, werd zijn plaats zeer verrassend en adequaat ingevuld door Pink Cream 69 bassist Dennis Ward, die aantoonde over een behoorlijk aangenaam stemgeluid te beschikken. Ook op de derde plaat is de heer Ward weer van de partij en laat hij zich weer van zijn beste kant zien, al moet worden gezegd dat hij door het veelal mid-tempo materiaal niet echt uitgedaagd wordt.
Dit eenzijdigheid van dit song materiaal, voor het grootste gedeelte geschreven door de broers Tom and James Martin, die ook aan materiaal voor onder andere House Of Lords hebben gewerkt, is ook mijn enige puntje van kritiek op deze voor de rest prima A.O.R.-plaat. De twaalf nummers (plus kort intro) zijn voorzien van een zeer volwassen geluid en klinken als een klok, maar bevatten te weinig variatie om van een echte topper in het genre te spreken. Alle ingrediënten zijn in ruime mate aanwezig: de ondersteunende keyboard-partijen, de lekkere gitaarloopjes, het prima zangwerk en de vele flitsende solo’s van gitarist van dienst Tommy Ermolli, maar doordat de nummers allemaal in (bijna) hetzelfde tempo gespeeld worden wordt het nergens echt spannend. Verder zijn alle scherpe kantjes er door de wat gladde productie afgeslepen en heb je na verloop van tijd meer het gevoel dat je naar een CD met achtergrondmuziek aan het luisteren bent dan naar een echt spectaculaire A.O.R.-release. Het voornoemde neemt echter niet weg dat ‘The Greatest Wonder’ zeker een erg goede plaat is geworden, die de meeste A.O.R.-liefhebbers zeker zal aanspreken. Voor mijn gevoel had er echter nog veel meer ingezeten.