Dokken – Hell To Pay
Jaar van release: 2004
Label: Noise Records
Een paar weken geleden kwam het bericht dat de release van de nieuwe cd van Dokken werd uitgesteld. In de filmindustrie betekent uitstel in het algemeen dat er iets mis is. De reacties bij het testpubliek vielen bijvoorbeeld tegen zodat er snel een ander einde moet worden opgenomen of de film moet opnieuw worden gemonteerd. Vooraf vreesde ik dus dat de nieuwe Dokken cd zou tegenvallen. Gelukkig had ik het bij het verkeerde eind. De nieuwe Dokken is namelijk erg goed. Zo goed dat het de beste Dokken cd sinds “Dysfunctional” (1994) is!
Omdat Don Dokken de laatste jaren vaker van gitarist dan kapper wisselt is de bezetting weer anders dan op de vorige cd. Sinds George Lynch’s vertrek is het een komen en gaan van snarenplukkers. Na John Norum (Europe) en Reb Beach (Winger, Whitesnake) is het ditmaal John Levin (ex Warlock) die de gitaarpartijen voor zijn rekening neemt. Hij doet dat zeer verdienstelijk en op zo’n manier dat ik af en toe zou zweren Lynch aan het werk te horen. Bassist en oud-gediende Jeff Pilson is vervangen door Barry Sparks (ex Ted Nugent en Malmsteen), maar Drummer Mick Brown blijft Don na twintig jaar nog altijd trouw.
Het songmateriaal zit uitstekend in elkaar en bevat eigenlijk geen missers. Hoogtepunten zijn “Prozac Nation” met een slepende riff en een refrein dat meteen blijft hangen, “Still I Am Sad (geen cover van het gelijknamige Rainbow nummer) en openingsnummer “The Last Goodbye”. Ook de ballad “Care For You” is weer van het niveau dat we van Dokken gewend zijn. De solo’s van Levin vormen de spreekwoordelijke slagroom op de cake. Waarom deze cd wordt uitgesteld is een raadsel. Derhalve maar even op internet gezocht naar de reden. En wat blijkt? De platenmaatschappij heeft de release van “Hell To Pay” uitgesteld omdat men meer aan promotie wil doen. De cd is beter dan men verwachtte en men denkt met meer promotie meer exemplaren weg te kunnen zetten. Een actie die ik alleen maar kan toejuichen want ook ik had niet verwacht dat Dokken ooit nog met zo’n sterke cd op de proppen zou komen. Chapeau Don!
Geef een reactie