Ayreon – The Human Equation

Jaar van release: 2004
Label: InsideOut Music

Al enkele jaren vertelt Arjen Lucassen ons via zijn Ayreon platen diverse science fiction verhalen, en keer op keer weet hij bekende en onbekende muzikanten samen te brengen op zijn albums. Na vier jaar wachten is er dan eindelijk zijn nieuwste verhaal: The Human Equation.

Het concept van The Human Equation is wat minder makkelijk te behappen dan de voorgaande Ayreon platen. Dit keer geen science fiction, maar een verhaal over een man in coma. Waar het in de vorige albums draaide om de personages, draait het in The Human Equation om emoties. Er zijn nog een viertal echte personages, namelijk de man in coma, zijn vrouw, zijn beste vriend en zijn vader, maar de overige “personages” zijn emoties, gespeeld door de diverse zangers en zangeressen. Zoals eerder gezegd: het verhaal zit iets moeilijker in elkaar dan bijvoorbeeld Into The Electric Castle, maar is minimaal van dezelfde kwaliteit.

Ook dit keer is het Lucassen gelukt een prachtig ensemble van vocalisten samen te stellen. Dream Theater zanger James LaBrie neemt de hoofdrol voor zijn rekening, en waar hij bij Dream Theater de zwakste schakel is is dat op dit album zeker niet het geval. Hij laat een prachtige performance horen. Mikael Åkerfeldt (Opeth) is “Fear”. Opvallend is dat hij zijn brute strot niet vaak ver open trekt, maar juist een mooie rustige kant laat horen. Heather Findlay (Mostly Autumn) is perfect gecast als “love”, en Devon Graves (Dead Soul Tribe) zet een erg mooie prestatie neer als “agony”. Geen enkele zanger of zangeres stelt trouwens teleur op dit album, maar zijn allemaal goed gecast.

Het album heeft toch weer een typische Ayreon sound, met veel keyboards en veel wisselingen van rustig naar hard. Het lijkt erop dat Arjen Lucassen deze keer het beste van zijn voorgaande werk genomen heeft en daarop heeft verder gebouwd. Soms klinkt het namelijk erg bekend, maar tegelijkertijd toch ook weer nieuw. Het is in ieder geval zeker geen kopie van vorig materiaal, en keer op keer ontdek je weer wat nieuws. De keuze van instrumenten is wat groter dan op de voorgaande platen. Diverse fluiten, violen en chellos zijn te horen, maar ook een heuse didgeridoo.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *