Van Halen – 5150

Van Halen – 5150

Jaar van Release: 1986

Label : Warner Brothers

Met de uitzondering van AC / DC is het moeilijk om een ​​voorbeeld te vinden van een gevestigde rockband met een enkele, cd harismatische leadzanger die nog succesvoller wordt zodra die zanger wordt vervangen. Na het bittere vertrek van David Lee Roth in het begin van 1985, was Van Halen een tijdje dobberend op zee, terwijl ze actief naar Roth’s vervanging zochten. Hun platenmaatschappij, Warner Brothers , wilde niet dat ze doorgaan met dezelfde naam, met het gevoel dat het de succesvolle formule zou kunnen verstoren. Verder hoopten veel oude fans op verzoening en verwerpen ze elke serieuze kans op hervorming met een nieuwe zanger.

Helaas was de breuk tussen Roth en de rest van de band veel te diep en met Roth, die publiekelijk de band dood verklaarde en grootse plannen maakte voor een solo-carriëre was de band vastbesloten om verder te gaan zonder hem. Na een tijdje het idee te hebben genoten van het gebruik van meerdere zangers op hun volgende album, besloot Van Halen dat ze een permanent bandlid wilden om hen te ondersteunen. In 1986 neemt Sammy Hagar, al een gevestigde rockster, als leadzanger van de band Montrose en als soloartiest, het besluit om zich te vervoegen bij Van Halen.

Verder was Hagar ook een bekwame gitarist, die Eddie Van Halen vrijmaakte om zich verder te ontwikkelen op de keyboards, zoals hij was begonnen met het vorige album, 1984 (MCMLXXXIV). De band scoorde een aantal grote hits met keyboard-gestuurde nummers op dat album en die trend zou zeker doorgaan met 5150 .

Een andere factor die leidde tot het nieuwe geluid van 5150 was de afwezigheid van producer Ted Templeton, die alle voorgaande zes albums van de band had geproduceerd. Dit gaf de mogelijkheid om de productie zelf in handen te nemen, geleid door Eddie Van Halen met de hulp van Mick Jones en Donn Landee . Dit productieteam heeft zich gedistancieerd van het traditionele ‘live’-geluid van vorige albums en naar een meer jaren 80-geluid, met name voor de drie keyboardgestuurde nummers, die elk enorme hits zouden worden.

Twee van deze hits gebruikten het lange snarengeluid dat Eddie Van Halen had gevestigd op het vorige album. “Dreams” is hier het hoogtepunt, met Hagar’s vocale bereik. “Love Walks In” bevat Hagar op leadgitaar en toont een aantal uitstekende achtergrondharmonieën van Eddie Van Halen en bassist Michael Anthony.

Het meest uniek klinkende en innovatieve van deze keyboard songs is “Why Can not This Be Love”, waarbij Van Halen een wild klinkend gesynthetiseerd klavichord gebruikt voor de hoofdriff, terwijl Hagar wat ondersteuning biedt voor ritmegitaar. Als de eerste single die in de lente van 1986 door de band werd uitgebracht, introduceerde dit nummer opnieuw de band met een frisse en unieke sound die vooral goed werd ontvangen. Niet iedereen was echter onder de indruk van het nieuwe geluid, omdat veel oude fans zich vervreemd voelden door de dubbele ommezwaai om Roth te vervangen en verder weg te gaan van het gitaargeluid van de begindagen van de groep. Al snel zouden deze fans de naam “Van Hagar” aannemen voor deze nieuwe formatie, dus om het onthutsend te voorkomen dit te erkennen als een voortzetting van die eerdere band.

5150 bevat een stevige handvol nummers die in de stijl van sommigen van het vroege werk van de band zouden zijn ingepast, waaronder de nummers ‘Summer Nights’, ‘The Best of Both Worlds’ en de openingsnummer ‘Good Enough’ van het album. Echter, geen van deze komt echt op het niveau van de betere gitaargestuurde songs van het verleden. Een uitzondering hierop is het opvallende titelnummer “5150”, een vrolijke jam met een aanstekelijke melodie die de talenten van zowel Eddie Van Halen als zijn oudere broer, drummer Alex Van Halen, benadrukt.

Van Halen scoorde flink met 5150 , een prestatie die diende om hun beslissing om verder te gaan met een nieuwe frontman en bijgewerkte sound te valideren. De band zou deze formule met vergelijkbaar succes blijven gebruiken, omdat alle vier hun albums uit het Hagar-tijdperk de top van de albumcharts bereikten, die zich uitstrekten tot ver in de vroege jaren negentig.