Guardian-First Watch
Jaar van Release: 1989
Label: Enigma Records
Het debuut van Enigma Records uit 1989, de volledige lengte van Guardian, First Watch, behoeft weinig introductie als een klassiek melodieus metalalbum. De release volgt op de nogal legendarische geschiedenis van de groep, die teruggaat tot 1985 en debuutdemo Rock In Victory, een periode waarin het onder de Fusion-naam ging en een innovatieve vorm van ‘space metal’ speelde met zijn individuele leden gekleed in futuristische stijl, namelijk kogelvrije vesten. Voyager, tweede demo uit 1987, introduceerde de nieuwe gitarist Tony Palacios, die zich bij de oprichters bassist David Bach en zanger Paul Cawley voegde, en ontdekte dat de groep zijn naam veranderde in Gardian, waarbij opzettelijk de ‘U’ werd weggelaten om de spelling op zeven letters te houden. In lijn met de Stryper-numerologie van die tijd. In 1987 plaatste het ook de nummers “Marching On” en “Spiritual Warfare” op de California Metal -compilatie, terwijl het het volgende jaar zijn kogelvrije vesten en ‘space metal warriors’-imago kwijtraakte en zijn naam correct veranderde in Guardian.
Interessant is dat Guardian in 1985 daadwerkelijk met Enigma tekende. Waarom kwam First Watch pas in 1989 uit? Eerst kreeg de groep een langere pauze terwijl producer Oz Fox (Stryper) de To Hell With The Devil – tour voltooide; ten tweede, nadat de opnames in 1988 waren voltooid, wachtte Enigma een heel jaar voordat ze First Watch uitbrachten.
Zoals vaak gebeurt met albums uit de jaren tachtig, is First Watch, komt de waardering achteraf en werd het origineel een moeilijk te vinden collectors item. Enter Retroactive Records, bracht het album nadien tot 2 keer toe uit.
Het is algemeen bekend dat First Watch was een low budget release waarin Oz Fox een potentieel uitdagende productiesituatie goedmaakte (backing vocals waren befaamd geworden, vanweg opnames in de badkamer van Oz!).
Ongeacht de productie en remastering, geweldige nummers zorgen voor een geweldig album en dat is het geval met First Watch. Het begint met de openingsnummers “I’ll Never Leave You” en “Mystery Man”, nummers met commerciële hooks met enkele radiovriendelijke vocale melodieën. Het tweede nummer is meer een basgitaargedreven groove. “Livin’ For The Promise”, is een rechttoe rechtaan en middelzware hardrocker die door de jaren heen niet helemaal tot mijn verbeelding heeft kunnen spreken.
“Miracles”, is een ballad volgens de formule: met de aansteker in de lucht. Maar kan het ook niet naast topballads uit die tijd plaatsen. De vraag die draait om het vijfde nummer “Saint’s Battalion” kan omschreven worden als een stijlvol mid-tempo met een knipoog naar power metal. Palacios vult de levendige scene aan met een kenmerkende en behendig leadgitaarwerk.
Het drie minuten durende arena metal anthem “Kingdom Of Rock” volgt. Het nummer legt verder de nadruk op het up-tempo, waarbij de energie vooral tot uitdrukking komt in de openingsdrumsolo, hyperversnelde gitaarriffs en de intense baspartij van Bach. Het Gitaarwerk is hier en daar zelfs bluesy.
Over de blues gesproken, “The Good Life” is zeker blues georiënteerd. Al die tijd schittert Cawley met zijn kenmerkende soms klassieke tenor en soulvolle maar altijd charismatische vocale vaardigheden.
“One Of A Kind” zorgt daarentegen voor behoorlijk wat storm met zijn partymetal-flair in Van Halen-stijl. Tal van aanstekelijke ritmes in de vorm van akoestische lagen en bijgestaan door atmosferische keyboards.
“World Without Love” bewijst een gitaar-harmonie gedreven nummer. Palacios zorgt met zijn riffs die bijna blues getint zijn. Instrumentaal haalt hij opnieuw alles uit de kast.
“Rock In Victory” staat bij “Saints Battalion” als een van mijn albumfavorieten. Een metal anthem-gevoel overheerst van voren naar achteren, met halsbrekende gitaren en aangescherpte ritmesectie die de onweerlegbare toon bepalen en overvloedige vocale melodieën die een verhelderend (zo niet ronduit commercieel) effect geven.
Wat Guardian zelf betreft, viel het First Watch -tijdperk van de groep op met zijn melodieuze metal uit de jaren tachtig. Het is jammer dat de line-up van First Watch niet bleef om nog een album op te nemen, maar verandering kan ook goed uitpakken, omdat na het vertrek van Cawley in 1990, Jamie Rowe de vocalen op zich nam en de rest, zoals ze zeggen, geschiedenis is.
Geef een reactie