HELLOWEEN – KEEPER OF THE SEVEN KEYS PART I
JAAR VAN RELEASE: 1987
LABEL: NOISE RECORDS
Michael Kiske is zo’n zanger die je verafschuwt of aanbidt. Een tussenweg lijkt er niet te zijn. Zelf vind ik Kiske’s hoge, kinderlijke stemgeluid een waar genot. De eerste twee albums die Helloween met hem heeft gemaakt, zijn in mijn oren dan ook met afstand de beste uit hun oeuvre. Met Kai Hansen als zanger bracht de Duitse formatie in 1985 weliswaar twee alleraardigste en invloedrijke speed metal releases uit (het titelloze mini-album en de eerste langspeler Walls Of Jericho), maar op het moment dat Kiske zich bij het originele viertal aansloot, ontstond de unieke samensmelting die pas echt metalhistorie zou schrijven.
Oorspronkelijk zouden de beide Keeper Of The Seven Keys albums één geheel vormen, maar het label zag een dubbelalbum niet zitten. Daarom verscheen medio 1987 de uit een intro, outro en zes volledige songs bestaande Part I. Het songaantal lijkt misschien een beetje karig, maar de plaat haalt desondanks een (destijds) acceptabele lengte van 37 minuten en de kwaliteit van de nummers is ronduit fenomenaal. Het met een verfrissend positieve boodschap gevulde trio I’m Alive, A Little Time en Future World, alsmede het apocalyptische Twilight Of The Gods, vormen tezamen een blauwdruk voor (Europese) power metal. Laten we eerlijk zijn, deze songs (en vooral Future World) zijn zó goed dat ze op slag negentig procent van alle navolgende Duitse power metal oubollig laten klinken en overbodig maken, inclusief een flink aantal latere composities van Helloween zelf.
Met A Tale That Wasn’t Right bevat dit album tevens een prachtige ballad, die wel wat wegheeft van een typisch Duitse schlager, en voorbestemd lijkt om door een vol stadion te worden meegezongen. Al zie ik mezelf bij het meeblèren wel gedwongen om een paar octaven lager te gaan zitten dan Kiske. Het absolute hoogtepunt van deze langspeler is echter de ruim dertien minuten lange epic Halloween. Dit is simpelweg één van de beste metalsongs aller tijden, die andere tijdloze epics als Rime Of The Ancient Mariner (Iron Maiden), Child In Time (Deep Purple) en July Morning (Uriah Heep) naar de kroon steekt. Naast de fantastische riffs, solo’s, breaks en zangpartijen die Halloween bevat, geeft het nummer de sfeer van de Amerikaanse feestdag simpelweg perfect weer, met een zinderende mix van horror, (kinder)humor en een stukje magie. Keeper Of The Seven Keys Part I blijft voor mij echter Helloweens ultieme hoogtepunt, en één van de beste en belangrijkste albums uit de metalgeschiedenis.
Geef een reactie