Gitaar legendes
Robert William Gary Moore
(Belfast, 4 april 1952 – Estepona, 6 februari 2011) was een vermaarde Noord-Ierse rockgitarist, Moore werd geboren als een van de vijf kinderen van de plaatselijke concertpromotor Robert Moore en de huisvrouw Winnie Moore. Dankzij het beroep van zijn vader groeide Moore op met het luisteren naar muziek van Ierse bands, live spelen en country-, rock- en popmuziek uit die tijd. Zijn eerste soloalbum bracht Moore in 1973 uit als de Gary Moore Band. In 1979 startte hij, met hulp van Phil Lynott, een echte solocarrière. De combinatie van Moores gitaarspel en Lynotts stem leverde de single “Parisienne Walkways” (van het album ‘Back On The Streets’) op die in april 1979 de Britse top tien haalde.Na een serie stevige rock-albums keerde Moore terug naar de blues met het album Still Got the Blues, met daarop bijdragen van B.B. King, Albert King en Albert Collins.
Edward Lodewijk (Eddie) van Halen
(Amsterdam, 26 januari 1955 – Santa Monica (Californië), 6 oktober 2020) was een Nederlands-Amerikaans gitarist, bekend geworden als medeoprichter en gitarist van de hardrockband Van Halen. Hoewel hij wordt gezien als de man die de two-hand-tappingtechniek populariseerde, was hij niet de uitvinder van deze techniek. Hij was niet alleen een innovator op het gebied van rockmuziek, maar ook een vernieuwer op technisch vlak, waaronder gitaarontwerp, gitaarversterking en gitaareffecten. Behalve met zijn eigen groep deed hij ook ander werk, bijvoorbeeld de gitaarsolo in Beat It van Michael Jackson. Dit nummer werd een grote hit, omdat het door zijn solo niet alleen r&b-fans, maar ook hardrock-liefhebbers aansprak, waardoor een nieuw cross-overgenre ontstond.
