Tiles – Presents of Mind

Tiles – Presents of Mind

Jaar van Release: 1999

Label: Inside Out

Deze Amerikaanse groep wordt langzaam maar zeker een gevestigde waarde in het prog-genre. De band houdt standvastig vast aan de gekozen stijl en beoefent “Frickel-Metal” rock op het hoogste niveau. Pure hardcore-prog. Read more

Van Halen-Balance

Van Halen-Balance

Jaar van release: 1995

Label : Warner Bros Records

Ten tijde van de opnames van Balance, het tiende studioalbum van Van Halen, rommelde het nogal binnen de band. Sammy Hagar en Eddie Van Halen hadden constant ruzie en dit leidde er uiteindelijk toe dat Balance het laatste album met de zanger werd. Read more

Vanden Plas – Far Off Grace

Vanden Plas – Far Off Grace

Jaar van Release: 1999

Label: Inside Out

Deze duitse Prog.metal band heeft altijd in de schaduw gestaan van grootheden als Dream Theater en Queensryche. Hoewel ze ook al wat jaren aan de wegtimmeren hebben ze helaas niet de erkenning gekregen die ze verdienen. Vanaf hun debuut uit ’94 brengen ze alleen maar kwaliteits muziek uit. Read more

Tyketto – Strength In Numbers

Tyketto – Strength In Numbers

Jaar van Release: 1994

Label: Sony

Mijn exemplaar van Tyketto’s debuutalbum Don’t Come Easy ligt nog vers in het geheugen, dit is een top AOR-album en zou de eigenlijk de maatstaaf moeten zijn in het genre. Na het luisteren van het album “Strength In Numbers” valt je meteen op dat het debuut toch een tikje zwaarder is dan zijn opvolger. Read more

Crimson Glory – Crimson Glory

Crimson Glory – Crimson Glory

Jaar van Release: 1986

Label : Roadrunner

In de jaren tachtig was heavy metal erg onderhevig aan de kant van de mainstream (afgezien van hair metal natuurlijk) als inferieur. Ze zagen het als een bepaalde vorm van muziek die alleen maar ongefundeerde en hersenloze bombastische ruis was die draait om seks, drugs en rock ’n roll, samen met geweld en satanisme, evenals heel veel andere vulgaire en kwade lyrische zaken. Dit gaat elke stereotiepe beschuldiging tegen. Read more

Rush-Counterparts

Rush-Counterparts

Jaar van release: 1993

Label : Atlantic Records 

Counterparts is het vijftiende studio album van het Canadese supertrio Rush en het kwam op 19 oktober 1993 op de markt.

Counterparts wordt door sommige fans en critici gezien als het beste Rush-album van de jaren negentig. Succesvol was het album in ieder geval, want in Amerika behaalde de plaat de tweede plaats in de Billboard 200 en moest het alleen Pearl Jam’s Vs. voor zich dulden. Counterparts is in tegenstelling tot de vorige twee albums Roll The Bones (1991) en Presto (1989) weer een echt gitaaralbum. Read more

Tesla – Bust A Nut

Tesla – Bust A Nut

Jaar van Release: 1994

Label: Geffen

Tijdens mijn bezoek bij de Music Center in Almelo was een van de nieuwe releases van Tesla, de albums daarvoor waren ook al aangeschaft het nieuwe album moest dan ook beluisterd worden. De eigenaar gevraagd of ik de cd mocht beluisteren en werd verwezen naar een van de koptelefoons. Zo werd er exemplaar in de cd-speler gedaan om te luisteren. Ook de eigenaar zelf was benieuwd, maar hij was niet onder de indruk. “Het klinkt hetzelfde…” merkte hij op. “Het is gewoon hetzelfde.” Read more

Eyes –Windows Of The Soul

Eyes –Windows Of The Soul

Jaar van Release: 1993

Label : Curb Records

Echter is de verrassing groot wanneer in 1993 bij de studio opnames Jeff Scott Soto toch weer terug is. Toch weer een uitstekende CD van Jeff Scott Soto & Eyes, maar met een beetje meer wat we willen classificeren als het “AOR” -geluid dan de meer harde rock-stijl van de zelftitel-CD. Meer zacht en gepolijst dan het debuut, maar dat is geen slechte zaak. Het heeft ook die drie magische woorden “Jeff Scott Soto”. Read more

Iron Maiden-Fear Of The Dark

IRON MAIDEN – FEAR OF THE DARK

 JAAR VAN RELEASE: 1992

LABEL: EMI RECORDS

Ik weet niet precies wat het is, maar “Fear of The Dark” en voorganger “No Prayer for the Dying” worden als de mindere Maiden cd’s gezien met Bruce op zang. Nu vond ik “No Prayer for the Dying” zelf  ook geen geweldig album, maar wel  met een heerlijk rauwe street sfeer, maar het mocht niet baten. Het album flopte enigszins, maar toch ging de band door op hun eigen wijze. Bruce trok op No Prayer.. al eens een hele ruige strot op en dat rauwe stemgeluid keert meerdere malen terug op deze plaat. In het openingsnummer “Be Quick Or Be dead”zet Bruce echter zo’n keel op dat je even niet weet wat je hoort. Melodieuze zangstukken vermengd hij met een uiterst rauwe krijsende zangstem. Hoewel het nummer niet voor iedereen is weggelegd, behoort het wel tot de betere nummers op het album. Soms spookt de naam van het album Killers nog wel eens door mijn hoofd.

Read more